Zonnepark in je eigen dorp, wie doet er mee?

Een zonneweide op landbouwgrond en dan toch kunnen blijven telen én natuur de ruimte geven? Dat zijn wel heel veel ballen om tegelijk in de lucht te houden.

Je woont in een gemeente met duurzaamheidsambitie. Daar hoort natuurlijk een mooi zonnepark bij. Dan besluit de gemeente en ontwikkelaar dat te gaan realiseren op een mooie blok landbouwgrond van zo’n 20 hectare aan de rand van het dorp waar je woont. Een gebied waar je regelmatig een wandelingetje maakt. Wat vind je daar dan als burger en column-schrijver van?

Voor elk wat wils, maar iedereen gelukkig?

Vorige week organiseerden enthousiaste initiatiefnemers van het zonnepark een informatieavond. Een avond met allerlei posters over het plan. Een plan waarin 7,5 hectare naar de zonnepanelen met ‘natuur’ daarbij in de vorm van schaduwplanten onder de panelen, 7,5 hectare voor landbouw en zonne-energie (35% panelen en daartussen stroken van 6,5 meter voor landbouw) en nog eens 5 hectare exclusief voor natuur en allerlei ecologische verbindingszones. Op het eerste gezicht best een sympathiek plan, en je kunt er als burger via een coöperatie ook nog in participeren.

Winsten naar grote energiebedrijven

De gesprekken op de informatieavond gingen vervolgens alle kanten op. De één vond het een schande voor het landschappelijke karakter van het gebied, terwijl een ander blij is dat burgers nu eindelijk grip op hun eigen energie krijgen en de winsten niet naar de grote energiebedrijven gaan. Maar er waren ook natuurliefhebbers die niets zien in natuur onder zonnepanelen én boeren die geen heil zien in strokenteelt tussen panelen. Een echt ‘polder-plan’ met als uitgangspunt ‘voor ieder wat wils’, maar of iedereen daar gelukkig van wordt?

Papierfabriek wel blij

En dan is er nog de extra elektriciteitskabel van 4 kilometer die getrokken moet worden naar een onderstation, dat naast een papierfabriek staat. De kans is groot dat op zonnige dagen de 16 MW elektrisch vermogen niet het net op kan (of alleen tegen zeer lage prijzen), terwijl de papierfabriek het wel kan gebruiken. Gaan we dan dat collectieve zonnepark aanleggen om eigenlijk de papierfabriek te verduurzamen?

Keuzes energietransitie niet eenvoudig

De keuzes rond de energietransitie zijn niet eenvoudig, en zeker niet voor burgers die allerlei zeer verschillende belangen en opties moeten wegen. En dan nog de vraag wie er wil participeren in de energiecoöperatie. Een ‘aandeel’ kost € 50 per stuk. In het Engels is er een mooie spreuk: ‘put your money where your mouth is’. We gaan zien hoeveel enthousiaste burgers er over een jaar nog zijn als het geld op tafel moet liggen voor de investering.