‘Zoektocht in circulariteit’

Zoek ‘circulaire landbouw’ op Google en je krijgt maar liefst 369.000 hits. Genoeg over bekend dus en duidelijk wat er moet gebeuren om van circulaire landbouw een succes te maken? Niets is minder waar. Het forse aantal hits op internet duidt er eerder op dat het allemaal erg vaag is, voor niemand echt duidelijk. Het zou iets in zich moeten hebben als ‘grondstoffen die worden afgevoerd worden hergebruikt’.

Op de website van de Wageningen University & Research (WUR) kwam ik nog de meest concrete definitie tegen. ‘Kringlooplandbouw is een gezamenlijke zoektocht van boeren, betrokken burgers, bedrijven en onderzoekers naar het optimaal combineren van ecologische principes en moderne technologie, met nieuwe partnerschappen, nieuwe verdienmodellen en maatschappelijke diensten. Niet alleen gericht op een goede opbrengst en een zuinig gebruik van grondstoffen en energie, maar ook op zo min mogelijk belasten van klimaat, milieu en natuur.’

Zoektocht

Het is dus nog een zoektocht samen met veel partijen. De landbouw is echter een economische sector waar geld verdiend moet worden om te kunnen blijven bestaan. Van zoektochten worden niet veel boterhammen gegeten. Maar niet meedoen is geen optie. Want dan gaan anderen de eindbestemming bepalen.

Circulariteit zelfde rol als liefde

Misschien is het met kringlooplandbouw net als met liefde: iedereen weet wat ermee wordt bedoeld, maar niemand kan het omschrijven. Voor boeren en tuinders zou die circulariteit weleens een net zo bepalende rol in het leven kunnen gaan spelen als liefde. Maar of je van kringlooplandbouw net zo gelukkig kan worden is nog maar de vraag.