‘Woest courgettegewas door hitte: veel blad, weinig vruchten’

“Door de hitte hebben de courgetteplanten bij de plantenkweker een flinke tik gehad. Ze gaven erg veel mannelijke bloemen en weinig vruchten”, zegt Mart van Uffelen in ’s Gravenzande.

De courgette (groene, ras Bengal) is deels (8.000 m²) op 2 augustus geplant. De productie van de eerste planting loopt achter, niet alleen doordat er minder vrouwelijke bloemen zijn gezet, maar ook omdat in de eerste weken ruim 10 % moest worden weggegooid. “Ik had veel stek, scheurtjes op de kop van de vrucht en vergroeiingen zoals apenkonten (naar buiten groeien van deel van de vrucht, red.). Dat is allemaal afval.” Door de lage plantbelasting en het warme weer zijn de planten ook enorm gaan groeien. De bladstelen zijn lang en het bladoppervlak is groot. “Het ziet er allemaal wat woest uit: veel gewas, weinig courgettes.”

Niet rond te rekenen

“Ik snij er minder dan normaal en de prijzen zijn tot nu toe ook slecht. Er is voor die tweede kasteelt zoveel concurrentie uit vollegrondsteelten in Limburg, België en Duitsland. En de eerste pallets Spaanse zijn ook al weer gearriveerd. Dat seizoen wordt steeds langer. Kascourgette moet op kwaliteit het verschil maken, maar die Spaanse zien er ook niet verkeerd uit. Het moet elders verkeerd gaan wil je met de tweede teelt van courgette nog rond kunnen rekenen.”

Her en der zie je een wittevlieg. Je zou er veel meer verwachten gezien de hete zomer

Hommels voor de zekerheid

De tweede afdeling van 4.000 m² is pas 20 augustus geplant. De oogst daarvan is vorige week op gang gekomen. Hier zijn weinig problemen te zien. “Deze teelt ziet er precies uit zoals hij moet zijn.” De eerste planting begint nu ook op orde te komen. Als het druilerig weer wordt, worden de bladeren snel kleiner.” De bestuiving verloopt zonder problemen. Op de 1,2 hectare heeft hij 5 bijenvolken staan en zet hij er iedere 2 weken nog 10 dozen hommels bij. “Misschien is het helemaal niet nodig. Die bijen blijven waarschijnlijk wel binnen want buiten is er weinig meer te halen. En de imker komt iedere 14 dagen controleren en vult zo nodig de volkeren aan. Maar die extra hommels zijn voor de zekerheid.”

Nieuw ras uitproberen

Als proefje heeft hij in deze teelt anderhalve kap staan van een nieuw ras van Enza. “Van het standaardras Bengal kun je alleen nog slecht geselecteerd zaad krijgen. Ook nu weer zijn er veel afwijkende planten. Bovendien zou het zo maar kunnen dat Monsanto er een keer mee ophoudt. Daarom zoeken we naar een alternatief.” Het ras van Enza geeft donker groene, gladde vruchten. Volgend voorjaar wil hij er meer van zetten en de opbrengst nauwkeuriger bijhouden. “Dan weet ik of het een vervanger kan worden.”

Lage ec en hoge pH in drain

Wat betreft ziekten en plagen zijn er geen problemen. “Her en der zie je een wittevlieg. Je zou er veel meer verwachten gezien de hete zomer. En ik heb nog geen biologie uitgezet in de tweede teelt.” Bij de teeltwisseling heeft hij wel alles goed opgeruimd en de tweede afdeling heeft 3,5 week leeg gelegen. “Ik heb tussendoor wel af en toe een druppelbeurtje gegeven om te voorkomen dat het water in het systeem te lang stil stond en om zeker te weten dat alles goed draaide voor het planten.” Vanaf het begin geeft hij 3,5 ec mee in het druppelwater. Toch was de ec van het drainwater maar 2,3 bij de laatste analyse. “Ook daaraan zie je aan dat de planten erg hard groeiden. Bij helder weer en wat wind verdampen ze nog steeds 4 liter water per dag.”

Hoe kouder, hoe eerder het gewas kort wordt

Lang doorgaan en minimaal stoken

Het klimaat regelt hij via de luchtramen. Er staat een minimum raamstand in van 20% aan de luwzijde. Overdag gaan de ramen bij 17 graden verder open en de nachttemperatuur staat ingesteld op 14 a 15 graden. “Hoe kouder, hoe eerder het gewas kort wordt.” Ook de mattemperatuur heeft hij liefst zo laag mogelijk om Pythium en Fusarium te voorkomen. Zeker in deze tweede teelt zal hij niet zo snel gaan stoken. Toch wil hij doorgaan tot half november. “Dat is best lang en hangt natuurlijk ook af van de prijzen.”

Auteur: Gerard Boonekamp