Wie kan de Pieter Omtzigt van de tuinbouw worden?

Niets staat meer vast en het aantal extremen blijft toenemen. Regen, zon, hagel, storm, het gebeurt allemaal wel een keer net op het verkeerde moment. De roep wordt steeds luider om met de seizoenen mee te leven. Eet wat de natuur en tegenwoordig het klimaat je geeft.

Het is dan wel raar als onze grootgrutters hier in hun blaadjes graag over meepraten, maar tegelijkertijd midden in de zomer naast Nederlandse bonen, boontjes uit Senegal in het schap neerleggen. Hoezo duurzaam en met het seizoen mee? De macht van de inkoper gaat hier vol tegen in. Marge en daarmee ook winst, dat zijn veel belangrijker zaken dan mooi opgeschreven ambities.

Innovatieve karakters

Als ondernemer wordt van je gevraagd te investeren in milieuvriendelijk werken, circulair te denken, de natuur te laten prevaleren, de energietransitie te omarmen. En de Nederlandse ondernemers weten dat nog te realiseren ook, met hun innovatieve karakters. Dat gaat dan ook wel vaak gepaard met vallen en opstaan, maar het gebeurt wel. Hoe frustrerend is het dan om toch van alle kanten aangevallen te worden. Zou het ooit goed genoeg zijn?

Is er ook tussen de agrarisch ondernemer, retailer en consument een nieuw sociaal contract nodig?

De waardering voor ondernemers die in dit extreme klimaat voor groenten en fruit zorgen, zeker voor de telers die in de vollegrond en de open lucht telen, mag best groter zijn. Of zou de kloof tussen telers en de maatschappij, net als in de politiek te groot zijn geworden. Is er ook tussen de agrarisch ondernemer, retailer en consument een nieuw sociaal contract nodig? Wie kan de Pieter Omtzigt van de tuinbouw worden?

Rob Baan kan het niet alleen