Doorgaan naar artikel

Oogst Westlandse druif begonnen

De oogst van de Westlandse druif is deze week begonnen. En Hilde en Arnold Jansen hebben het meteen druk in hun winkel.

Ooit was de druif het grootste product van de Westlandse glastuinbouw. Het stond dus ook massaal voor de veilingklokken van toen nog een stuk of tien Westlandse groente- en fruitveilingen. Hoe anders is dat nu.

Nog maar een handjevol telers teelt de kasdruif. En de verkoop ervan gaat heel informeel direct aan de consument. Dat maakt van die Nederlandse druif dan wel weer meteen een delicatesse. Dat weet iedereen die het verschil met Griekse, Italiaanse of Zuid-Afrikaanse al eens live heeft geproefd. Net als met de kersen uit verre landen versus de kers van om de hoek, vers van de boom.

Arnold Jansen oogst de 14 druivenserres eigenhandig leeg.
Arnold Jansen oogst de 14 druivenserres eigenhandig leeg.

Leven lang druiven telen

Zo ook de druiven van Hilde en Arnold Jansen. Een leven lang – sterker, sinds 1885! – telen ze al druiven van om de hoek. Letterlijk, want je moet er inderdaad wel een paar hoekjes voor om, om achteraan het tuinderslaantje aan de Hoornse kant van de Zweth te komen.

De oogst en dus de start van de huisverkoop van al die druiven was wat verlaat. Het koele voorjaar werd door de zomerzon van juni en augustus niet zomaar goedgemaakt. Dit jaar ook extra werk om het wit eruit te houden én om de opvolgers in te werken. Want het is het laatste seizoen dat het Westlandse echtpaar de kas en de winkel runt.

Hilde en Arnold Jansen vieren behalve Arnolds 66ste verjaardag ook hun laatste druivenseizoen. Het bedrijf wordt overgenomen door een jong stel telers uit Dordrecht.
Hilde en Arnold Jansen vieren behalve Arnolds 66ste verjaardag ook hun laatste druivenseizoen. Het bedrijf wordt overgenomen door een jong stel telers uit Dordrecht.

Bureaucratie

“Wat ik in elk geval níét ga missen is de bureaucratie”, zegt Hilde. Om vervolgens te schetsen hoe zij als volbloed Westlandse stuit op Brusselse en Haagse ambtenaren die háár en haar man wel eens zullen vertellen waar het Westland begint en ophoudt. Omdat hun kas op het grondgebied van Den Hoorn formeel net buiten de grenzen van het door de EU erkend streekproduct de Westlandse druif valt, mocht die beschermde aanduiding niet worden gebruikt.

Het zal de klanten worst zijn. Die komen toch wel. Per auto, per fiets, per scootmobiel… Allemaal blij dat ze die lekkere lokale druif, waarvan zij de geschiedenis kennen en waarvan ze weten hoe lekker die altijd al was en nog steeds is, kunnen komen kopen. De prijs doet er niet toe, de waarde van deze korte keten zit hem in heel andere dingen.

Share this

Gerelateerde artikelen

Beheer
WP Admin