Westland op riskante ramkoers in asieldebat

Wie in een glazen huis woont moet niet met stenen gooien. Dat oud-Hollands gezegde gaat zeker op voor het Westland. De kurk waarop deze streek drijft is een sector die het moet hebben van maatschappelijke goodwill. En van de goodwill van omringende gemeenten als Den Haag en Rotterdam die vele duizenden in de kassen werkende arbeidsmigranten huisvesten. En van de goodwill van de Haagse politiek toen er een energiecrisis, een coronacrisis en een ehec-crisis uitbrak.

Media duiken op het Westland

De Westlandse gemeentepolitiek gaat in het asielzoekersdebat toch doodleuk op ramkoers met het Rijk. Op de dag dat de Spreidingswet door de Eerste Kamer kwam, doken alle media op het Westland als een smeuïge variatie op het al jaren bekende thema van de instromende asielzoekers. De drie partijen die het in de gemeente Westland voor het zeggen hebben, zeggen nu al te zullen weigeren asielzoekers op te gaan vangen.

Rechtlijnige denkers en doordouwers

Als geboren en getogen Westlander verbaast me dit hardvochtige geluid wel en niet. Ik ken mijn streekgenoten als rechtlijnige denkers. Waarbij aangetekend dat spreken doorgaans nog sneller en harder gaat dan denken. Ik ken ze ook als doordouwers voor wie ‘kan niet’ niet bestaat. Win Westlanders voor een goed doel en ze gáán er voor als geen ander.

Na Blokkeerfriezen nu Weigerwestlanders

Maar de Westlander vindt de noodopvang van asielzoekers kennelijk geen goed doel. Dat vertaalt zich nu in Weigerwestlanders, de broertjes van de Blokkeerfriezen. Gemeentebelang Westland, Westland Verstandig en VVD vinden dat ze wel genoeg aan opvang doen. Het leidde al tot een oproep om dan ook geen Westlandse tomaten en komkommers meer ‘op te vangen’. En de geluiden om geen arbeidsmigranten meer naar Nederland te halen om in de kassen te komen werken, zullen er ook niet minder om worden.