Het totaal mislukken van de tewerkstelling in het Westland van de 34.000 Rotterdamse werkloze uitkeringsgerechtigden in Rotterdam en in plaats daarvan het bouwen van hotels en onderkomens voor vele duizenden werknemers uit Oost Europa is bizar en heeft twee duidelijke oorzaken.
Door de uit de hand gelopen belastingen, heffingen, toeslagen en subsidies wordt voor veel uitkeringsgerechtigden in Nederland het netto besteedbaar inkomen lager door te gaan werken. En als hij of zij zou besluiten om toch voor een minimaal nettoloon te gaan werken, dan zeker niet in de agrarische sector, want die heeft na een jarenlange hetze een slecht imago.
1. Het belastingsysteem in Nederland is totaal uit de hand gelopen doordat gedurende tientallen jaren politici steeds maar meenden dat zij elk gerezen probleem konden oplossen met belastingverhogingen en het sluiten van moeilijke grote ondernemingen. Werken wordt daardoor nu zeer zwaar belast en niet-werken wordt gesubsidieerd. Instanties werken langs elkaar heen met uitkeringen, subsidies, toeslagen, heffingen en nog veel meer waardoor er een onoverzichtelijke torenhoge stapeling van lasten is ontstaan, die nu zelfs voor velen het werken onmogelijk maakt.
Het is duidelijk dat in Nederland het belastingplafond is bereikt: elke nieuwe belasting brengt minder in plaats van meer op voor de schatkist; de totale hoogte van de belastingen is fataal voor steeds meer ondernemingen en de BV Nederland verliest in snel tempo terrein. Een wezenlijke belastingherziening is al over tijd en het is bijna niet te geloven dat een BTW-verhoging van meer dan 10 procent zo maar wordt doorgevoerd op dit onzalige moment.
