‘Weerbaar telen en weerbare telers’

Een plaag die het laatste jaar veel aandacht vraagt, is katoenluis. Vooral omdat deze luis het voor komkommers schadelijke CabyV-virus kan overbrengen. Bij warm zomerweer vermeerdert die plaag zo explosief dat de biologie het nakijken heeft. Daarom ben ik blij dat onlangs door het Ctgb een tijdelijke vrijstelling is afgegeven voor het middel Verimark in komkommer. Als landelijke commissie/gewascoöperatie komkommer hebben we hier hard aan gewerkt in samenwerking met de CEMP-coordinator van Glastuinbouw Nederland.

Op elke denkbare manier moet geborgd worden dat de inzet van een dergelijk middel echt het allerlaatste redmiddel is

Enorm dossier en berg papierwerk

Opvallend aan zo’n vrijstellingsverzoek is het enorme dossier en de berg papierwerk dat ervoor aangeleverd moet worden. Op elke denkbare manier moet geborgd worden dat de inzet van een dergelijk middel echt het allerlaatste redmiddel is. Natuurlijk proberen we weerbaar te telen, goed te scouten en zetten we een massa biologie in, maar we leven nu eenmaal niet in een maakbare wereld en dat maakt dergelijke middelen in de medicijnkast noodzakelijk. Ook met het oog op voedselzekerheid.

Weerbaar leven lijkt niet gangbaar

De consument vraagt en verwacht een zo schoon mogelijk product. Dezelfde consument gaat met het grootste gemak naar de drogist of apotheek om allerlei chemische (genees)middelen tot zich te nemen bij het kleinste ongemak. Weerbaar leven lijkt niet gangbaar en wordt door de overheid niet gestimuleerd. Gezond eten? Btw op groente en fruit wordt door de overheid verhoogd. Meer bewegen? Sportscholen zijn lang dicht geweest. Soms wordt de inzet van chemie zelfs als de enige oplossing naar voren geschoven. Hoezo minder chemie?

Tegelijk komt er steeds meer focus op de kwaliteit van oppervlaktewater en de hoeveelheid werkzame stoffen die daarin gevonden worden. Je raadt al bij wie ze als eerste op de stoep staan… Juist, bij die weerbare telers.