‘Wat we allemaal niet móéten’

Iedereen heeft de mond vol van duurzaam, maar zoekt in de supermarkt naar de laagste prijs.

Zaterdag sla ik de krant open en zie ik tot mijn verbazing dat er een nieuwe supermarkt is geopend in Leipzig (D) en wel door de Russen. MERE is de naam er moeten er nog 100 volgen. Misschien nog wel het opmerkelijkst is dat de winkel na 5 dagen alweer dicht moest, omdat de voorraad op was. De prijzen van de producten waren zo laag dat er wel heel lange wachtrijen waren. En dat in een tijd dat iedereen de mond vol heeft van duurzaam, en zorg heeft over ons milieu en de temperatuurstijging.

Laagste prijs

Wat ik niet meer begrijp is dat bijna alle consumenten kijken naar de laagste prijs als het om eten en drinken gaat en wel een mond vol hebben over onze bedrijfsvoering en wat wij wel en niet moeten. De jeugd gaat de straat op om te demonstreren maar rent net zo makkelijk naar de eerste de beste fastfoodtent om daar een hamburger te eten.

Was het vroeger wel beter?

Veel mensen die ik spreek willen dat we onze bedrijfsvoering terugbrengen naar de omvang van kleinere bedrijven zoals vroeger. Maar ik vraag mij af: was vroeger echt alles beter, was er toen geen honger en was de voedselveiligheid toen beter en was het toen goedkoper? Thuis hoorde ik vroeger dat eten duur was en we verspilden niets. En als ik mensen hoor praten alsof alle boeren en tuinders produceren voor de wereldmarkt, dan ben ik het daar al helemaal niet mee eens. Kijk eerst maar eens wat er binnen Europa blijft en kijk ook even wat er allemaal het land binnenkomt. Moeten we daar dan ook in gaan schrappen?

De grootste boosdoeners

De grootste boosdoeners zijn we toch uiteindelijk met zijn allen zélf. De bevolking is uit zijn jasje gegroeid en allemaal willen we meer ruimte en meer natuur. Dat gun ik iedereen, want ook ik geniet daar van, al geloven de meeste mensen dat niet als je werkzaam bent in de agrarische sector.

Biologisch gaan werken kán, maar dan zullen we er ook allemaal voor moeten gaan betalen

Maar kijk om je heen en zie hoeveel productiegrond we de laatste 100 jaar zijn kwijtgeraakt. En als we biologisch gaan werken dan hebben we juist meer grond nodig. Het kán, maar dan zullen we er ook allemaal voor moeten gaan betalen. En stoppen met de vinger wijzen naar de mensen die jullie voedsel verbouwen.