Wat recht is moet krom?

Als tuinders hebben wij een gezonde dosis boerenverstand en steken we onze handen uit de mouwen. We telen waar dat het meest voor de hand ligt, op de vruchtbaarste grond. Zo efficiënt en duurzaam mogelijk, halen we de hoogste kwaliteit. We snappen en accepteren ook dat Moeder Natuur roet in het eten kan gooien. Bovenal is het dankbaar werk een eerste levensbehoefte te creëren: gezond voedsel!

Maar hoeveel tijd wordt er achter bureaus verspild met het verzinnen van onzin, vaak óver ons. En dat daar mensen voor betaald krijgen, waarschijnlijk van onze eigen zuurverdiende belastingcenten, is misschien wel het ergste.

Tijdelijke toelating gewasbeschermingsmiddel

Waarom moet een besluit over tijdelijke toelating van een relatief veilig gewasbeschermingsmiddel, dat al jaren zonder problemen wordt toegepast, zo lang duren? Het gaat elk jaar om hetzelfde dossier en elk jaar valt het besluit op het allerlaatste moment als het eigenlijk al te laat is. Want in de tussentijd hebben die belagers zich allang vermenigvuldigd en vraagt het nóg meer inspanning ze te bestrijden. Daar wordt iets wat recht was, best krom van.

Gelden voor volkstuiniers andere wetten dan voor ons?

De klap op de vuurpijl vond ik in een recente editie van Landleven. Dat tijdschrift profileert zichzelf met ‘artikelen over buiten wonen en leven, en planten, dieren en producten van eigen erf staan centraal’. Hé, da’s herkenbaar! Maar gelden voor volkstuiniers andere wetten dan voor ons?

Fipronil en imidacloprid voor je hond of kat

In een stukje over de bestrijding van vlooien bij honden en katten stonden de beschikbare middelen hiervoor. Schrik niet, stoffen als fipronil, spinosad en imidacloprid kwamen voorbij. Fipronil, inmiddels verboden voor kippen, koeien en varkens en ooit levensgevaarlijk voor mensen, maar bij honden en katten mag het wel. Enig idee hoevéél honden en katten er zijn? En hoeveel daarvan in huis leven of zelfs in bed liggen? Imidacloprid is een omstreden neonicotinoïde, verboden in open teelten. Best wel krom toch!

Die willekeur is frustrerend. Waarom gelden er wel concessies voor de landbouw en niet voor particulieren? Of grote vervuilers zoals Tata Steel, die hun fabriek helemaal niet in zo’n dichtbevolkte regio hoeven bouwen. Of de stikstofuitstoot van de luchtvaart die wordt genegeerd? Moeten wij daarvoor buigen?

Voedselproductie verplaats je minder makkelijk! Maar als het eenmaal weg is, komt het nooit meer terug. Dus houd recht wat recht is, voordat het krom wordt!