Vorige week had ik een etentje met een handelaar die ooit was begonnen als tuinder. Hij had er duidelijk zin in …
“Tuinders die zich hebben ontwikkeld als serviceproviders hebben in de keten een sterkere positie dan de handel.”
“Hoe bedoel je?”
“Vroeger kon je een retailer goed bedienen als je specialist was in hoofdproducten. Nu is die retailer op zoek naar een totaalpakket voor de laagste prijs en naar producten die toegevoegde waarde leveren. Ik vecht met collega-handelshuizen vooral om schapruimte bij Europese supermarkten. Om omzet te behouden gaat iedereen steeds verder. De serviceproviders lopen veel minder risico door afzetgaranties en extra marge voor toegevoegde waarde.”
“De vrije markt kan dus ook tot goede prijzen leiden voor tuinders?”
“Natuurlijk. Alleen nooit voor iedereen. De versketen is niet efficiënt ingericht. Helaas is het verdienmodel van de supermarkten gebaseerd op die inefficiency.”
Goede bedoelingen van politici
“Kan de politiek helpen?”
“Dacht het niet. Er zijn mensen die goed zijn in theorieën en er zijn mensen die de consequenties aanvaarden van wat ze zelf bedenken. Politici behoren duidelijk tot de eerste categorie. Ik heb weer een aantal ideeën gehoord waaruit blijkt hoe ver politici van de praktijk afstaan.”
“Zoals?”
