Toen ik de eerste keer op IJsland kwam, aten ze daar op het platteland helemaal geen groente.
Een enkele keer trokken ze een blikje doperwtjes open en die kreeg je dan koud op je bord. Soms aten we zoete (!) rabarbersoep, maar daar hield het indertijd (25 jaar geleden) wel echt zo´n beetje mee op. Zelfs de paarden aten zoute haring, die ze vrijwillig, maar met lange tanden verorberden. Net zoals de boer die groente moest eten. Liever hield hij het op lamsvlees of vis met aardappelen in boterjus.
