Verzekeraars geven meer duidelijkheid bij brand met zonnepanelen

Bij een grote brand in Friesland afgelopen jaar kwamen delen van zonnepanelen tot 10 kilometer ver weg terecht in weiland, op akkers en in slootkanten. Onduidelijk was hoe schadelijk de deeltjes eigenlijk zijn, en wie verantwoordelijk is voor het opruimen hiervan, dan wel wie aansprakelijk is voor de kosten.

Het is een van de grote branden die voor de Nederlandse verzekeraars aanleiding was om de koppen bij elkaar te steken, om te kijken hoe om te gaan met de onduidelijkheden en onrust die dergelijke grote branden veroorzaken in de omgeving.

Ook omdat er in de toekomst naar verwachting steeds meer branden met zonnepanelen te verwachten zijn, nu steeds meer daken vol liggen met zonnepanelen. Vanaf 2025 wil de overheid bovendien gaan verplichten dat alle nieuwe daken met een oppervlak van meer dan 250 vierkante meter vol gelegd worden met zonnepanelen.

Nieuw protocol bij brand met zonnepanelen

Een van de resultaten: een onderzoeksprotocol ‘zonnepaneel incidenten’, van het Verbond van Verzekeraars, stichting Salvage (de ‘eerste hulp’-organisatie van verzekeraars) en het VOAM (brancheorganisatie voor onderzoeks- en adviesbureaus op het gebied van milieugevaarlijke stoffen). Per 1 september is het nieuwe protocol ingegaan. Het doel: dat alle betrokken partijen weten wie wat moet doen na een incident waarbij zonnepaneeldeeltjes zijn vrijgekomen.

Verspreiding deeltjes, net als bij asbest

“Na brand bij zonnepanelen hebben we net als bij asbest te maken met verspreiding”, vertelt Johan van den Berg, directeur van Stichting Salvage. “Als er nog weinig bekend is, zijn er onzekerheden, zoals hoe het zit met toxiciteit. We zien branden met zonnepanelen vaker voorkomen. Wij zijn als eerste ter plekke, met zo’n protocol hebben we handelingsperspectief.”

Stichting Salvage, een initiatief van alle Nederlandse brandverzekeraars, komt binnen een uur nadat de melding bij de brandweer binnenkomt, om gedupeerden bij te staan met advies en om te helpen met wat gedupeerden moeten doen.

Hoe zit het met kostendekking van gevolgschade brand?

Daarnaast hebben verzekeraars zich over iets anders gebogen: de dekking bij dergelijke branden. Want wie dergelijke deeltjes op zijn land krijgt na brand ergens anders, zal anders degene aansprakelijk moeten stellen waar de brand is geweest. “De gedupeerde kan zeggen: ik ben niet verantwoordelijk voor de brand, dus niet aansprakelijk”, legt Erik Dokter (manager Verzekeringsbedrijf bij Univé) uit.

“Je kunt proberen dit te verhalen, en dat kan ook succesvol zijn, maar zo’n procedure duurt ook zomaar twee tot drie jaar”, aldus Dokter. Daarnaast is het bedrag voor milieuschade/opruimingskosten gelimiteerd. Als er veel gedupeerden zijn in de wijde omtrek kan het schadebedrag flink oplopen.

Nationale-Nederlanden en Univé hebben daarom allebei de polissen aangepast, zo laten zij weten. “We ruimen nu brandrestanten op vanuit je eigen polis”, aldus Dokter. Bedrijven met een opruimingskosten- en milieuschadeverzekering kunnen bij deze verzekeraars bij hun eigen verzekering aankloppen als er deeltjes op hun land komen, ook als ze afkomstig zijn van een brand op een ander bedrijf.