Afbeeldingen/bewerking: Canva
We waren er aardig aan gewend dat over de hele wereld gehandeld werd tussen de meeste landen, enkele uitgesloten. Het bracht welvaart met zich mee. En dat is natuurlijk logisch. Als ieder land doet waar het goed in is, heb je het hoogste rendement.
Maar plotseling bedachten we samen dat een economische boycot een machtsmiddel is. Een machtsmiddel is dat alleen als je er de macht over hebt. Dat is natuurlijk met handel niet het geval. Verstoring van de wereldhandel werkt als een rem op de wereldeconomie. Dus ook op de economie van het land dat de boycot oplegt. We hebben dat gezien bij de boycot op Rusland. Onze aardgasprijs ging door het dak, de Russen kregen te maken met enorme inflatie en niemand werd er wijzer van. Ook het doel, de oorlog stoppen, werd er niet mee gediend.
VS is democratie
Nu denken de Verenigde Staten slim te zijn. Iedereen denkt dat president Trump gek is en alles wel mee zal vallen. Vergeet niet dat de VS een democratie is. Trump is geen dictator. De plannen die hij uitvoert zijn beleid van de VS. Die heeft zijn koers gewijzigd, mogelijk gemaakt door het aantreden van een nieuwe president. Het verhogen van de handelstarieven moet de economie in de VS aanjagen met angst voor de tweede economie van de wereld China.
China dankt zijn groei aan export. Die export is de laatste decennia gegroeid door produceren tegen concurrerende prijzen. Afgezien van problemen met mensenrechten, die natuurlijk gerespecteerd moeten worden, is het een goed verdienmodel. Een goede arbeidsprestatie, kennis vergaren en slim investeren zijn toverwoorden. Het lijkt veel op onze tuinbouwformule.
Wapens zijn om oorlog te voeren, een volslagen verouderd fenomeen. Gewoon doen waar je goed in bent
Sleutelrol Poetin
Amerikanen hebben een hekel aan die slimme Chinezen en Europeanen. Plotseling speelt de Russische president Poetin een sleutelrol. Hij mag geen vrienden met de Chinezen zijn, net zo min als met Europa. Als je goed nadenkt is het logisch: De Amerikanen en de Russen hebben de oliehandel in handen. Nog steeds kunnen we niet zonder.
De reactie in ons land en in Europa is dat we ons moeten bewapenen. Extreme bedragen doen de ronde. Wapens zijn om oorlog te voeren, een volslagen verouderd fenomeen. Gewoon doen waar je goed in bent, slim onderhandelen en de wereldhandel op gang zien te houden. De Amerikanen komen er op een gegeven moment vanzelf achter dat zij ook gewone mensen zijn en elke dag boodschappen moeten doen die nu al onbetaalbaar zijn.
