‘Goed verhaal over tuinbouw’

Als er écht een gastekort dreigt, wie wordt dan het eerste afgeschakeld? De kassen komen in die verhalen ook altijd even langs en voorlopig vooral bij de bloementeelt worden alvast vraagtekens gezet. Glastuinbouw Nederland kwam in dezelfde week naar Den Haag niet met weer een noodoproep en een luidende alarmbel. Maar met een boekje. Niet zoals eerder een fraai uitgevoerd koffietafelboek vol mooie foto’s en met prikkelende stellingen over hoe de moderne tuinbouw zelfs op Mars tomaten en sla zou kunnen laten groeien in kassen. Maar een bescheiden boekje. Handzaam. Met voor een nieuwe generatie bestuurders en beleidsmakers de laatste versie van het bij de sector zelf welbekende verhaal: hoe de bedekte teelt van planten de wereld kan redden.

Plantaardig heeft de toekomst

Want al willen de meeste Nederlandse veeboeren er nog niet aan, iedereen zou toch ondertussen wel moeten weten: plantaardig heeft de toekomst. En dan vooral de goed stuurbare teelt van planten in niet-fossiel verwarmde kassen of teeltcellen, die niet te ver weg staan van de consument die de daarin geteelde producten eet.

Nederlandse telers telen dus niet voor export, maar voor lokale consumenten in de ruit Den Helder, Londen, Parijs en Berlijn. Dat die telers en hun producten staan voor gezondheid en geluk van die 100 miljoen Noordwest-Europese burgers is ook het verhaal van de huidige Floriade. Hoe planten van een stad een groene oase kunnen maken.

Niet lekker en overtuigend

Helaas ging ook daar weer een boekje over open. Met daarin het oude liedje, over wat dat allemaal niet kost, zo’n wereldtuinbouwtentoonstelling. En wat het door tegenvallende bezoekcijfers nog méér moet kosten. Hoe een goed verhaal toch maar niet lekker en overtuigend uit de verf wil komen, tenzij je er gewoon naartoe gaat en best eventjes in de rij wilt gaan staan voor een proeverij van Hollandse tomaten of aardbeien of broccoli.