Varkensflat wint stadslandbouwprijs

Ik wilde eerste een andere kop bedenken, omdat het zo sneu is voor de trotse prijswinnaars. Maar het smoelt te lekker. Dat vonden dertien jaar geleden ook zo ongeveer alle media, die het nu alsnog prijswinnende concept van het Agropark in één klap onschadelijk maakten.

De stichting InnovatieNetwerk heeft onlangs in Zweden de Plantagon Award 2013 gewonnen. Al in 2000 kwamen de creatieve denkers van InnovatieNetwerk, waar onder andere Stichting Innovatie Glastuinbouw Nederland (SIGN) onder valt, met een ontwerp voor een Agropark in de Rotterdamse haven. Groenteteelt werd daarin gecombineerd met viskweek en kippen- en varkenshouderij. “Het concept kreeg vanaf de start veel aandacht van de pers en belangengroeperingen”, schrijven de prijswinnende pioniers in hun persbericht. Wat ze bedoelen is dat het idee genadeloos werd neergesabeld met de neerbuigend werkende term ‘varkensflat’ als draaipunt.



Dat er nu alsnog de erkenning van een internationale prijs is, is nog lang geen reden voor feestelijk vooruitblikken naar de komst van dergelijke agroparken her en der in binnen- en buitenland. Want Plantagon is volgens hetzelfde persbericht een Zweedse organisatie die intensieve landbouw in grote steden wil realiseren. En afgaand op die omschrijving (en dan met name het woordje ‘intensieve’) lijkt me dat typisch een club waar de tegenstanders van varkensflats geen enkele boodschap aan hebben.



Op zich is dat vreemd, gezien de claim van de mensen van InnovatieNetwerk dat met dit concept kringlopen (mest, CO2, warmte) gesloten kunnen worden, het platteland kan worden ontdaan van ontsierende megastallen en dierenwelzijn verbeterd kan worden en voedselproductie in de stad gebracht, wat weer goed is voor transportbesparing en het verbinden van de stedelijke bevolking met voedselproductie.



Maar alle mooie claims ten spijt zal elk plan om een dergelijk bedrijf te gaan realiseren alleen maar stuiten op een veelvoud van het aantal bezwaren, dat nu al is geuit tegen het daadwerkelijke plan in Grubbenvorst om een grootschalig gemengd bedrijf met kippen en varkens en verbindingen naar bestaande groenteteelt. Daar loopt nu een heel dorp tegen te hoop. Wil je zoiets in een stad bouwen, dan staat een halve stad op de barricades.



Dat is voor tuinders, die er aan mee zouden kunnen doen, een minder groot probleem dan voor de veehouders. Groenteteelt in de buurt van steden wordt immers (zij het soms wat mopperend) door burgers gedoogd. Maar laat het voor àlle Nederlandse boeren en tuinders en hun belangenbehartigers een permanente les zijn in hoe bijna hopeloos moeilijk het is om het met de burgerij eens te worden over nieuwe ideeën in de productie van voedsel. Zeker als het ideeën zijn, die ook daadwerkelijk zoden aan de dijk zetten bij het dagelijks op een gezonde en milieuvriendelijke manier voeden van miljoenen.