“De emissie loze kas lekt nog steeds”, was de kop boven een artikel in ons vakblad begin januari. Dit is niet het eerste en ook niet het laatste artikel over de kwaliteit van ons oppervlaktewater. Immers, 2027 komt snel naderbij en we moeten voldoen aan de Kaderrichtlijn Water. Dus laten instanties geen moment voorbij gaan om de noodklok te luiden en ons te vertellen dat we absoluut niet op schema liggen om deze Europese doelen te halen.
Nu, anno 2025, is er voor ieder bestaand of toekomstig probleem wel een deskundige coach beschikbaar. Sinds een klein jaar is die er ook voor de tuinbouw beschikbaar: de watercoach. Zo iemand kijkt met een frisse blik van de zijlijn naar de waterstromen in je kas. En daarna geeft die je adviezen wat de waterlekkages zijn en hoe die te verhelpen.
Dit werd mij verteld op een nuttige bijeenkomst over de waterkwaliteit in onze probleempolder. Het inzetten van watercoaches op je bedrijf is natuurlijk niet verplicht. Maar ik kon mij niet aan de indruk onttrekken dat als je er geen gebruik van maakt, de handhavende instanties toch wat eerder bij je op de stoep staan.
Eens een eigenwijze tuinder, altijd een eigenwijze tuinder
Zelf de kas doorgaan
Enige tijd later, een telefoontje wanneer de coach langs kon komen. Hoho, dat gaat snel. Aangegeven dat ik eerst in een rustige periode zelf kritisch door de kas ga om te kijken of er nog aandachtspunten zijn. En als ik er niet uit kom, de watercoach in zal schakelen. Eens een eigenwijze tuinder, altijd een eigenwijze tuinder.
Dus afgelopen week eens rustig door de kas gebanjerd en warempel toch wat kleine dingetjes tegengekomen die wat aandacht vragen. Nu dit geopenbaard hebbend, ga ik als de bliksem aan de slag om deze laatste omissies aan te pakken.
En wel voordat deze column verschijnt in ons vakblad of op de webpagina. Moet ik toch nog flink aan de bak in deze, voor mij normaal, rustige tijd.
