Uitglijden en hoe dat te voorkomen

Dat waren nog eens tijden, op de praktijkscholen in Oenkerk, Ede, Schoondijke en Barneveld. Je keek er naar uit, als je weer eens een weekje de schoolbanken mocht ontvluchten om de praktijk te leren.

Dat was trouwens ook wel hard nodig. Vers van de middelbare school werd je weliswaar volgepompt met zaken waarvan het de vraag was wat je ermee aan moest, maar was het magertjes gesteld met de praktijk. Ja, twee uur per week mocht je in het technieklokaal bivakkeren, om te schroeven aan motoren en onderdelen die onderhand uit elkaar vielen van tienduizend keer eerder in- en uit elkaar halen.

Maar dan die praktijk: overdag in de weer met echte machines en ’s avonds de kroeg in. Ik weet niet of dat nu nog is toegestaan, maar toen werd er niet zo moeilijk over gedaan. Er werd ook niet veel aandacht besteed aan wat je op stap deed en naar binnen werkte, als je terug op je slaapkamer de boel maar niet onder spuwde. Voor het geval het toch fout ging, lag er altijd wel een prijslijstje. Een tarief voor overgeven stond daar niet op geloof ik, maar wel voor gebroken ruiten die uit hun sponningen werden gelopen en voor vallende tl-armaturen. Dat kon trouwens best in de papieren lopen, afgezien van het risico dat je werd weggestuurd. Mocht je een paar weken later terugkomen.

De herinnering aan toen kwam boven naar aanleiding van een persbericht van AOC Friesland. Het kwam donderdag binnen, op het moment dat de gevoelstemperatuur tot ongekende diepte dreigde te zakken en een dag voordat Nederland bedekt werd onder een dik pak sneeuw.

De leerlingen van AOC Friesland van de studierichting Loonwerk worden volgens het persbericht praktisch geschoold in het machinaal ruimen van sneeuw. Gemeenten en provincies laten dat werk steeds vaker opknappen door loonwerkers.  Als bestuurder van zo’n sneeuwopruimtrekker moet je daar goed op voorbereid zijn. Sneeuw ruimen in de praktijk dus. Vanaf vandaag –het sneeuwt momenteel- kan dat prima in Oenkerk, Ede, of Schoondijke. Maar als het gaat dooien dan is dat weer over en uit. Het alternatief: Finland. Dat is niet om de hoek, maar er ligt wel sneeuw, gegarandeerd. Van eind februari tot begin maart gaan achttien leerlingen erheen, laat het Friese AOC weten, “om er een week sneeuw te schuiven”. Ik hoop voor die jongens en meisjes dat ze wat rustpauzes hebben ingelast.

Serieus, het is een goede zaak dat studenten van amper 16 jaar leren hoe ze op de openbare weg met grote machines moeten omgaan. De lessen in de sneeuw maken onderdeel uit van een uitgebreider programma voertuigbeheersing, waarin ze leren omgaan met grote trekkers in combinatie met vaak nog grotere kippers. Ik zie die jonge mannetjes tijdens de maïsoogst nogal eens bij ons door het dorp denderen: het gaspedaal ver onderin, ongenaakbaar, en zich waarschijnlijk niet altijd bewust van allerlei gevaren.

Een onderdeel van het programma voertuigbeheersing is een training op een slipbaan in Drachten. Hier leren leerlingen hoe ze grote voertuigen onder controle moeten houden op een slipperig wegdek. Dat zal waarschijnlijk niet lukken, maar het geeft wel een idee van wat er kan gebeuren als een trekker zijn eigen gang gaat. Bekijk dit filmpje maar eens.

Het is daarom goed dat chauffeurs in spé in de praktijk ondervinden wat kan en niet kan: in Drachten en op andere praktijkplekken als het kan, en in Finland als het moet.