Tuinders en data

Stuks of kilo’s per vierkante meter, joules instraling, arbeidsuren, watergift en drainpercentage. Werkelijk alles wat enigszins relevant is, wordt bijgehouden. Op die manier weet je waar je staat, kun je eventueel bijsturen en niet in de laatste plaats: je weet wat je kostprijs per eenheid product is. Tot zover prima die data.

Weerdata serieus nemen?

In het weerbericht komen we tegenwoordig ook steeds meer data tegen. Niet meer gewoon een helder stukje tekst met de verwachting voor de komende dagen en een voorzichtige gooi naar het weer van volgende week. Niks van dat alles, maar een warmste dag hier, record daar, en weeralarm ginds. Het is kortweg lachwekkend. De warmste dag ooit, wie verzint zoiets? Sinds 1850 wordt er pas betrouwbaar gemeten en geregistreerd. Dat klinkt net zoals: ‘Ik heb de hoogste productie in 100 jaar’, terwijl je nog maar 30 jaar bezig bent. Niemand kan dat toch serieus nemen?

En dan hebben we de modellen. Volgens de modellen gebeurt er straks dit en krijgen we straks een rampscenario dat. Wat ik zelf als zeer verhelderend heb ervaren, is om eens terug in de geschiedenis te kijken naar wat die modellen door de jaren heen allemaal voorspeld hebben. Werkelijk niets daarvan is uitgekomen, ijsberen hadden allang uitgestorven moeten zijn, strooiwagens hadden al in het museum moeten staan en ga zo maar door. Alleen door massaal paniek te schreeuwen en eenzijdige focus van de media krijg je dit verhaal nog verkocht.

Klimaatminister pakt het aan

Gelukkig hebben we een klimaatminister die het ‘probleem’ wel serieus neemt. Hij besteedt maar liefst € 28 miljard (€ 2.800 per werkende Nederlander) aan een temperatuurreductie van 0,00036 graden. Dat zijn pas cijfers! Wij moeten als welvarend land voorop lopen. Voorop naar de ondergang van die welvaart!

Misschien is het verstandig dat die minister eens vertrekt naar een echt warm land, dan kan hij alvast wennen. Dan houden wij hier ons hoofd koel en bekommeren we ons om getallen die wél relevant zijn.