Tuinder verliest van computernerd

We are the champions, roepen we graag in de tuinbouw. …. of the world! Maar zijn we wel bestand tegen de revolutie?

Op de Greentech over twee weken bezingt Nederland weer als vanouds haar wereldkampioenenstatus. Omlijst met de hoofdstedelijke allure van de RAI in Amsterdam trekken vooral de internationaal georiënteerde tuinbouwbedrijven zoveel mogelijk internationaal georiënteerde klanten. Kennis van taal en cultuur van op alle continenten is een pré, zoniet een must.

Het lezen van de ja-knikkerij van de Aziaat – ook als ie nee bedoelt. Beleefd tegen Engelsen en Duitsers. Beetje remmen bij Amerikaans enthousiasme. En niet op de trotse ziel van de Spanjaard of de Mexicaan trappen.

No nonsense

Maar hoe zit het eigenlijk met onze eigen tuinbouwcultuur? Mogen wij onszelf inderdaad nog de onbetwiste Weltmeister noemen? Of kan onze eigen plattelandse nonsense-cultuur ons misschien een beetje in de weg gaan zitten?

De kern van de zaak als het gaat om onze voorsprong is het groene vakmanschap van onze tuinders. Machines en installaties kun je kopen. Techniek is kopieerbaar. Maar er Hollandse topresultaten mee halen, dat blijft ongrijpbaar. Dát lijkt ons werkelijk unieke exportproduct.

Snel slimmer

Maar schijn bedriegt. De computer wordt slimmer en snel ook. Het begon met de schaakcomputers die de wereldkampioen versloeg. Maar dat is allang peanuts. Wie binnenkort de juiste big teeltdata in een big teeltcomputer stopt, die kan straks net zo goed tomaten telen als de beste teler van vlees en bloed met al zijn groene fingerspitzengefühl. Nee, béter.

Kinderen van na 2000 kan het niet technisch genoeg zijn. We zullen de wereldcup tuinbouw kwijt raken aan computernerds.