Tuinder bespaart zich nog net geen ongeluk

Overheid en tuinders weten al heel lang wat ze aan elkaar hebben als het om energie gaat. Al vrij snel nadat duidelijk werd dat wij op een enorme gasbel én daarmee op een enorme geldbel zaten, wisten de glastuinders een extra voordelige gasprijs voor in hun kassen te bedingen. Dat de ministers van landbouw vaak direct afkomstig waren uit de machtige Groene Lobby die dit soort deals er in Den Haag door wist te krijgen, hielp enorm. Tot zo’n twintig jaar geleden dat door, min of meer tot aan het roemruchte amicebriefje van landbouwminister Piet Bukman (voor de jongeren: google maar op amicebriefje bukman en verbaas je).

Kwart eeuw lang besparen

In de jaren 90 was het overigens al helder: er moest energie bespaard worden. Dat klimaat en milieu daarbij gebaat waren was toen al genoegzaam bekend. Overheid en tuinbouw maakten de Meerjarenafspraak Energie en de tuinders voerden hun eerste grote besparingsoperaties uit.

En ook deze eeuw is duidelijk waar de sector voor staat. De uitstoot van broeikasgassen moet omlaag en elke sector draagt daaraan bij. De grootverbruikers niet in het minst. De glastuinbouw is zo’n grootverbruiker, nog altijd goed voor een kleine 10% van al het in Nederland verstookte gas.

Van tegengas naar ijverig meewerken

Opvallend is dat waar tuinders en hun voormannen voorheen vaak vooral veel tegengas gaven tegen van overheidswege opgelegde doelen, er nu vol ijver op los wordt bespaard. De tuinder is op energiegebied in Nederland het beste jongetje van de klas. Terwijl de industrie ver achterligt, krijgt de tuinbouw bij elke tussenrapportage hoge cijfers voor goed gedrag.

Daar schuilt een risico in. Doordat ook in de laatste Energieverkenningen de verwachte warmtevraag van de glastuinbouw weer naar omlaag is bijgesteld, kan de indruk ontstaan dat het in die kassen wel erg makkelijk gaat. En zou de gedachte bij volgende kabinetten kunnen opkomen dat er voor de tuinbouw nog wel wat doelen bij kunnen.

Helder en duidelijk moet zijn en blijven dat die verminderde warmtevraag gevolg is van investeringen die met genoeg pijn en moeite zijn gedaan. En ook dat op dat weliswaar langzaam krimpende areaal glasareaal toch nog altijd net zoveel of misschien wel méér kilo’s tomaten, paprika’s en komkommers worden geteeld. En dat onze tuinders dat kunnen betekent nog niet dat het makkelijk is.

Geef uw mening