Tuinbouwmissie China II

Bedrijven uit de tuinbouwsector nemen deze week deel aan een tuinbouwmissie in de Chinese provincie Hebei en Shanghai Pudong. Onder de groep deelnemers zijn bedrijven als GreenQ en Priva.

Bij de tuinbouwmissie wordt een verlenging van de samenwerking tussen Hebei en provincie Zuid-Holland ondertekend. Commissaris van de Koningin van Zuid-Holland Jan Fransen begeleidt de missie naar Hebei. Paulien Dirkzwager, manager internationale zaken van de Kamer van Koophandel Den Haag, houdt een reisverslag bij.



Vanmorgen zijn we uit Peking vertrokken, op weg naar Sanhe, 60 kilometer buiten Peking. Het is opvallend dat het grijs en grauw blijft en dat we geen moment langs groen rijden, alleen maar bebouwing.



We gaan naar Cai Ying, een tuinbouwbedrijf in tomaten, komkommer en aubergine. Ze hebben al veel contacten in Nederland en zijn ook al een paar keer in Nederland geweest. Al hun groentezaden komen uit Nederland. Ze verkopen rechtstreeks aan supermarkten en groenteverpakkers in Peking en hebben veel uitbreidingsplannen. Ze hebben verschillende types kassen. 1 is typisch Chinees met een huisje ervoor en een soort lemen kas. Heel apart. Een maand geleden waren er overstromingen en zijn veel kassen helemaal ondergelopen. Ze waren nu alle oude planten aan het verwijderen.



Daarna op weg naar Shijiazhuang, de hoofdstad van Hebei. Het hotel waar we zitten is speciaal aangelegd voor inkomende delegaties. Het bestuur van Hebei heeft er dan ook zeer sterk op aangedrongen daar te overnachten. Het is een gigantich complex. Als we aankomen staan overal Chinese dames in mooie gewaden ons op te wachten. We zijn erg laat, dus ik word direct naar mijn kamer begeleid om me meteen om te omkleden. Het duurde bljkbaar nog te lang, want er werd al op mijn kamerdeur geklopt. Gelukkig zag ik in de lift dat ik mijn blouse binnenstebuiten had aangetrokken.



In een enorme zaal begint het ceremonieel. Om de beurt wordt een naam van de officiële delegatieleden genoemd en dan moet je gaan staan en glimlachen naar de ‘vice governor’. Toen het mijn beurt was, wilde ik de zware stoel met mijn benen naar achter schuiven, wat met het metersdikke hoogpolige tapijt niet echt lukte waardoor de stoel bijna viel. Mijn beleefde glimlach werd daardoor bijna een veel te brede grijns.



Daarna was het officiele diner. Dit is een hele happening. Grote ronde tafels, dit keer niet met eten in het midden maar elke keer kleine bordjes voor je neus, en die dames zijn behoorlijk assertief. Terwijl ik een hap soep nam, werd het zo aan de kant gezet, en een ander hapje voor me neer gezet. Ze kijken ook echt de vork naar je mond en dan, rats, bordje weg. Verder is het heel gebruikelijk dat iedereen tijdens het eten opstaat en rondloopt. Dus kan zomaar zijn dat je plots helemaal alleen aan tafel zit en alle andere gasten rondlopen.

Lees Pauliens eerste blog hier.