Tuinbouwmissie China

Bedrijven uit de tuinbouwsector nemen deze week deel aan een tuinbouwmissie in de Chinese provincie Hebei en Shanghai Pudong. Onder de groep deelnemers zijn bedrijven als GreenQ en Priva.

Bij de tuinbouwmissie wordt een verlenging van de samenwerking tussen Hebei en provincie Zuid-Holland ondertekend. Commissaris van de Koningin van Zuid-Holland Jan Fransen begeleidt de missie naar Hebei. Paulien Dirkzwager, manager internationale zaken van de Kamer van Koophandel Den Haag, houdt een reisverslag bij.



Hierbij wat informatie over Hebei, omdat ik me zo kan voorstellen dat niet iedereen het direct kan plaatsen. Hebei is één van de 22 provincies in China. Het omsluit de hoofdstad Peking en gemeente Tianjian volkomen. Het heeft 70 miljoen inwoners en met 487 km kustlijn (Bohaizee) is het een belangrijke kustprovincie in Noord-China. De hoofdstad heet Shijazhuang en heeft 9,5 miljoen inwoners. Landbouw is traditioneel één van de belangrijkste pijlers van de economie.

Zondag kwamen we aan in Peking. Ik rijd nu weg in de bus van het vliegveld. Eerste indruk? Tja. Hier bij het vliegveld oogt het westers, Warm. Heiig; smog? Ik laat me vertellen dat het een combinatie is van smog en zand uit de woestijn. Een heldere dag schijnt hier een zeldzaamheid te zijn.



We rijden de bewoonde wereld in: hoge gebouwen en heel veel verkeer. Ik ben blij dat ik zelf niet hoef te rijden (en heel rijdend Peking met mij), met al die Chinese verkeersborden.



Het programma begint ontspannen met een bezoek aan de Chinese muur. Die Chinese muur is een bijzondere ervaring. Het blijken hele stijle trappen te zijn. Drommen mensen hijsen zich met zwetende lijven omhoog. Om de zoveel trappen staan wachthuisjes. Hoe hoger je komt, des te meer mensen afhaken. Ik loop met een deel van de groep helemaal rond; anderhalf uur trap op en af, met vaak hele hoge treden. Mijn sportschoenen kan ik vandaag in mijn koffer laten zitten. Helaas blijft het zicht zo slecht.



Daarna eten gaan we eten in een toeristisch fabrieksrestaurant. Iedereen (weer veel mensen) wordt eerst door de fabriek geloodst waar mensen achter raampjes vazen schilderen. Het heeft een hoog ‘aapjes-kijken-gehalte’, in de hoop dat men ze daarna koopt.



Daarna nuttigen we een typisch Chinese maaltijd. Het eten staat op een grote draaischaal in het midden en wij moeten het met stokjes op ons bord leggen. Iedereen had voor het laatst in het vliegtuig gegeten, dus dat viel wel goed. We hebben ook al een receptie achter de rug met een prima buffet en een goede presentatie over China van de Economisch Attaché.



Nu ga ik terug naar hotel om de jetlag eruit te slapen.