Wie rommel maakt, die ruimt dat ook zelf op. Of is het bij het afkondigen van een decentrale waterzuivering op elk afzonderlijk glastuinbouwbedrijf goed om eens een keer ‘kan niet’ te roepen
De Nederlandse glastuinders gelden als innovatief en vooruitstrevend. Maar soms gaat het ook heel eenvoudig om de centen. Dat blijkt in het debat over de verplichte waterzuivering door glastuinders. De waterschappen meten resten van middelen in het oppervlaktewater. Die komen daar terecht door directe lozingen van spuiwater, maar ook door lozingen via het riool: de filters van rioolzuiveringen zijn niet op die stoffen ingesteld.
Investeren in een betere rioolwaterzuivering is natuurlijk ook een mogelijkheid. Laatst kwam immers ook aan het licht dat de resten van de geneesmiddelen, die wij met zijn allen innemen en aan de andere kan van het lijf weer uitscheiden, ook via het riool (en de ‘lekke’ rioolwaterzuivering) in het oppervlaktewater terecht komt.
Mede met dat argument heeft LTO Glaskracht Nederland succesvol gelobbyd om de per 2016 verplichte investering in waterzuivering vóór het lozen van tafel te krijgen: de Tweede Kamer nam vorige week een motie aan. Nou wordt niet elke motie ook per se door het kabinet uitgevoerd. Maar ook om andere redenen is succes hier niet verzekerd. Met deze actie laat de tuinbouw zich van haar conservatieve kant zien.
Het LEI berekende de kosten waartegen tuinders die verplichte zuivering voor elkaar zouden kunnen krijgen. LTO ging daar vervolgens voor het effect een eindje boven zitten en riep “kan niet!” Dat de kamer er in meeging lijkt mooi. Maar zou het niet beter zijn om “kan niet” te bewaren voor de keren dat iets écht niet kan? Water zuiveren van resten van chemische middelen op de plek waar die middelen gebruikt worden, is daar toch niet het fraaiste voorbeeld van.
Een topsector, die niet met betaalbare en effectieve technieken zijn rommel op kan ruimen voordat het in ons aller oppervlaktewater terecht komt, die ondergraaft zelf zijn eigen bewering dat de Nederlandse tuinbouw deel is van de oplossing van wereldvraagstukken.