Tomatengevecht als hart onder de riem

Gisteren betaalden zo’n 1500 mensen 15 euro om aan een tomatengevecht op de Dam, in Amsterdam mee te mogen doen. Maar wat heeft de tuinder er aan?

De tuinders zouden er zelfs ‘woest’ over zijn. Dat was althans de strekking van een interview met tomatenteler Jan Zegwaard bij de lokale Amsterdamse tv- en radiozender AT5. Die vond het in strijd met ons aller streven naar duurzaamheid. Met die tomaten had nog best wel wat anders gekund dan er mee gooien en de pulp naar de biovergister brengen. Dat er in Spanje elk jaar tonnen tomaten vergooid worden op het wereldberoemde tomatengooi festival la Tomatina, dat is daar een stuk logischer omdat er in de openluchtteelten gericht op de industrie al veel meer afval is.

Deze Amsterdamse tomaten waren zo te zien overigens ook overrijp genoeg om goed kledderig mee te kunnen gooien. Maar in dat geval zouden ze minimaal zo’n twee weken geleden moeten zijn geoogst. En toen waren de tomatenprijzen al flink bijgetrokken. De organisatoren zeiden er een ‘marktconforme prijs’ voor te hebben betaald. Om de telers een hart onder de riem te steken. Maar dan zouden ze voor die 200 duizend tomaten toch minstens zo’n 10 duizend euro kwijt zijn geweest.

De deelnemers brachten daar tegenover dus zo’n 22 duizend euro in het laatje. Na aftrek van kosten (de Dam moest ook weer helemaal schoon worden gemaakt, er moesten hekken geplaatst worden, er was een podium met muziek en alles, da’s ook niet gratis) zou er dan toch nog een kleine 10 duizend euro over blijven. Voor de gedupeerde tuinders.

Hoe ze dat geld over alle telers (alleen de tomatentelers? of alle telers?) gaan verdelen, dat is ook niet helemaal duidelijk. Maar waarom zouden we dat ook tot op het bot willen uitzoeken. Het gaat toch immers om het idee?

Het idee van veel reageerders op allerlei internetfora was gemengd. Velen vonden het natuurlijk vooral een verspilling van goed voedsel. Of na-aperij van de Spanjaarden. Of een commerciële toestand, met al die door Siemens gesponsorde T-shirtjes.

Het idee van de deelnemers was ongetwijfeld vooral een lollig uitje op de zondag. Op De Dam zwemmen in de tomatenpulp, dat maak je niet elke dag mee. Vond ook AT5, die het festijn live uitzond. En geen krant die er vandaag géén foto’s van had. Vertegenwoordigt dan toch weer een aardige PR-waarde.

Alleen blijft de vraag knagen: PR waarvoor nou eigenlijk?

Wat is het toch moeilijk om onbekommerd lol te combineren met het verspreiden van een warm gevoel.