Foodwatch wil af van te kleine lettertjes op etiketten van voedingsmiddelen. En ook misleidende plaatjes en reclamekreten moeten in de ban.
Ik was al eens op interview bij consumentenorganisatie Foodwatch in Amsterdam. Dus ik weet uit de eerste hand dat ‘organisatie’ een gewichtige aanduiding is. Maar ook al ben je klein, dan kun je nog wel gelijk hebben. Bijvoorbeeld in de kruistocht tegen misleidende marketing.
Zoals van die lekkere toetjes, waarop prominent afgebeeld een smakelijk rode aardbei in de romige yoghurt plonst. Of zoute crackers met tomaat en kaas: hup een paar tomaten en een bonkje kaas op de verpakking. Maar in geniepig kleine lettertjes staat achterop te lezen dat er feitelijk maar 0,1 procent tomaat in is verwerkt en – laten we het eens heel royaal nemen – 2 procent aardbei.
Foodwatch spiegelt zich wel eens aan Wakker Dier. Die club doet ongegeneerd aan naming and shaming. Supermarkten bij naam noemen en roepen dat ze nog steeds aan dierenbeulerij doen. Dat werkt. Foodwatch ging dat ook doen, kondigde de toenmalig directeur aan in het interview dat ik een paar jaar geleden met hem had.
Het is natuurlijk ook best een beetje beschamend om als groente- of fruitverwerkende voedingsproducent te worden gebrandmerkt als misleider. Maar als dat gaat om het gebruiken van termen als ‘Gezond’ of ‘Authentiek recept’ of het gebruiken van afbeeldingen van verse groenten en fruit, terwijl slechts met geavanceerde laboratoriumapparatuur resten daarvan in het betreffende product zijn te vinden, dan komt de schuldige toch makkelijker weg. Er lijden immers geen weerloze dieren.
Alleen de consument zelf lijdt, maar dan wel in ruil voor een lekker snack- of verwenmoment. En heel indirect lijden de groente- en de fruitteler: hun schitterende en gezonde producten worden immers gekaapt. Maar ik vermoed dat de gemiddelde tuinbouwondernemer niks moet hebben van wat voor voedselwaakhond dan ook. Die teler staat waarschijnlijk eerder aan de kant van de grote collega’s, die zich verzetten tegen al te gedetailleerde overheidsregels voor wat er wel en niet op etiketten mag of moet.