Teler, laat je niet onderschoffelen

Zijn het nog steeds de veredelaars, de kassenbouwers, de installateurs en de handelaars, die de boventoon voeren op internationale missies? Teler, laat je niet onderschoffelen.

The Greenery liet vorige week een persbericht uitgaan over de ijsbergsla die sinds najaar 2012 op Franse bodem wordt geteeld voor de Franse markt door Nederlandse ijsberslatelers. Local for local heet dat in goed Frans.

Het is een nieuw hoofdstuk in de pogingen van Nederlandse telers om hun invloedssfeer uit te strekken tot over de grens, met meer dan alleen een in Nederland geteeld gewas dat naar een Duitse supermarkt wordt geëxporteerd. Al te hard vielen die buitenlandse avonturen niet altijd mee. In de jaren 90 van de vorige eeuw moest je als teler naar Spanje. Want dáár gebeurde het immers. Toen moest je in Oost-Europa wezen, voor goedkope grond en goedkope arbeid. Turkije was het volgende Beloofde Land. En glastuinders keken ook naar buurlanden zoals Thanet Earth in Engeland en de met wat vertraging van de grond komende Duitse bedrijven van Van Gogh en Zeinstra.

Want internationalisering, dat was toch de trend. Dat internationalisering nog steeds de trend is, dat bewijzen die ijsbergslatelers van The Greenery maar weer eens. Maar het mag ook duidelijk zijn dat je niet per se met je hele hebben en houden naar dit of dat buitenland hoeft te emigreren. Een grensoverschrijdende marktbenadering kan ook in de vorm van samenwerking met lokale telersverenigingen worden gegoten. Lokaal produceren voor lokale markten is een troef. Maar ook jaarrond kunnen leveren aan grote klanten in binnen- en buitenland versterkt de marktpositie van de Nederlandse tuinbouw. Of nee, niet eens zozeer van alleen de Nederlandse tuinbouw, van de tuinbouw tout court. Want net zoals een Nederlandse teler een concurrent kan zijn, zo kan een Belgische, een Spaanse of een Israëlische teler een collega blijken te zijn. Als je er maar goede afspraken mee maakt.

Greenport Holland International

Tussen helemaal zelf alles daar in het buitenland in de hand houden en een goed afgetimmerde samenwerking met min of meer gelijkgestemde telers in het buitenland maken, fietst ook nog steeds de strategie van Greenport Holland International door: het opzetten van op Hollandse leest geschoeide tuinbouwclusters, in allerlei Europese landen, maar ook in Mexico, in China, in Kazachstan, in het Midden-Oosten, in Afrika! In de handelsmissies naar die landen zijn de telers zeker niet oververtegenwoordigd. Het zijn de veredelaars, de handelaars, de kassenbouwers, de installateurs en andere toeleveranciers die de vliegtuigen en de bussen vullen.

Maar hoe sterk die bedrijven ook zijn in internationaal zaken doen, het succes van zo’n project staat of valt toch met kundige telers. En waar zijn er daar meer van of betere dan in Nederland?