Stroeve handel sluitkool

Nieuwe ronde, nieuwe kansen. Dat zou niet verkeerd zijn na het afgelopen bewaarseizoen. In de herfst van 2012 leek het voor wittekool nog een wereldjaar te worden, met veel vraag vanuit de traditionele importlanden.

In werkelijkheid bleven de Oost-Europese inkopers weg en kwam van een fatsoenlijke prijsvorming niets terecht. De prijsvorming voor rode kool vormde -en vormt- daarmee een flink contrast.



De sector heeft een mooie verklaring voor: “het blijft kool”. Het komt erop neer dat de handel in kool soms met raadselen is omgeven. Zo ook deze week, constateert handelsbedrijf Tuindersbelang in Warmenhuizen bij monde van Gerard Sevenhuijsen. “De handel loopt stroef”, signaleert hij voor wittekool, zonder dat daaraan een logische verklaring ten grondslag ligt. “De producties zijn maar heel gewoon en door de droogte groeit het niks te hard. In Oost-Europa is het niet veel beter, Vorige week leek het erop dat de handel aan zou wakkeren, maar nu is het weer rustiger. Kortom, alle omstandigheden zitten mee en toch wil het niet vlotten. Een raadsel.”



“Er is in deze tijd nooit zo veel handel”, relativeert een teler desgevraagd. “Ik houd het erop dat het buitenland nog zelfvoorzienend is.” De suggestie dat de huidige trage groei perspectief biedt voor een omslag naar een gunstiger marktperspectief voor bewaarkool, is in zijn ogen veel te voorbarig. “Daar kan je nu nog niets van zeggen.” In september kan er nog zo veel bijgroeien. Megaproducties worden het niet meer, maar een gewone, gemiddelde productie zit er altijd wel in. Over de kwaliteit is hij wat pessimistischer, gezien de langdurig hoge druk van koolmotten, waardoor er meer zuigschade is dan andere jaren.



Spitskool doet het met prijzen tot 25 cent per kilo ook nog niets te royaal. Een teler: “De prijzen willen nog wel eens lekker oplopen als er in het buitenland iets loos is. Dat is niet aan de orde.”