Foto: Canva
Sinds een jaar of 3 hebben wij een stalletje met groene en gele courgettes aan de weg staan. Uit nood geboren in de coronatijd, want we konden het niet verdragen dat voorbijgangers gestort product uit de containers haalden.
Op deze manier gaven we ze een voor ons eerlijker alternatief. Ook wilden we de gele variant meer onder de aandacht brengen bij de consument. Ik moet zeggen: het loopt goed, zeker in combinatie met de overbuurman die snack- en minikomkommers aanbiedt.
Lekker en vers
Hoewel de groene beter verkoopt, loopt de gele ook goed weg. 3 stuks voor € 1, wel iets mindere kwaliteit als export, dus wat krom of oude beschadiging, maar wel even lekker en vers. Eigenlijk de vruchten die we vroeger onderin de doos deden. Onvindbaar voor de keurmeester.
Certificaten, keuringen, licenties, het interesseert mijn klanten geen ene biet
Verse en redelijk geprijsde courgettes
Het is niet dat ik de hele dag op mijn erf rondstruin, maar af een toe spreek ik weleens een klant. De meest gestelde vraag is: “Wat is het verschil tussen de gele en groene?” Steevast is mijn antwoord: “Probeer het uit, dan weet je het; misschien smaken de gele wel naar advocaat.”
Echter nooit een kritische vraag over hoe het geteeld wordt en of we wel begaan zijn met het milieu of het klimaat. Certificaten, keuringen, licenties, het interesseert mijn klanten geen ene biet. Verse en redelijk geprijsde courgettes om een pan met soep te maken wel.
Alles in goed vertrouwen, zelf afrekenen in het stalletje, dat gaat altijd goed. Eén keer is geprobeerd om het geldkistje open te breken. Maar laten we dat ook positief benaderen. Ik denk dat degene wat geld wilde wisselen.
Beheer
WP Admin
Bewerk bericht