Het word steeds duidelijker dat sprookjes bestaan. Dagelijks worden jij en ik daarmee geconfronteerd, alleen hadden we dat de laatste decennia’s niet in de gaten.
Ik wel, want mij was al vrij snel duidelijk dat ik een prinses was. Zo had ik al snel in de gaten dat poetsen een prinsessentaak was. Kijk maar naar Assepoester en sneeuwwitje, alleen heb ik me nooit verlaagd om zeven van die ondermaatse mannen te dienen, en dat ik me met mijn werkzaamheden bij de bedrijfsverzorging kon meten met Mulan voelde heel geëmancipeerd. Pocahontas luisterde net als ik niet naar haar ouders, Elsa trekt haar eigen weg, wel weer herkenbaar, en vergeet die Rapunzel niet, uren heeft ze boven in die kamer zitten naaien en breien. In mijn jonge jaren deed ik dat ook, nu ben ik ben meer Doornroosje, laat mij maar slapen.
