Spanje onderzoekt zeewatergebruik en recirculatie

Op de proeftuin van de universiteit van Almería is een onderzoek gestart naar de mogelijkheden om met ontzilt zeewater te druppelen en het drainwater te hergebruiken.

Het onderzoek, een gezamenlijk project van de universiteit van Almería (UAL) en de polytechnische universiteit van Cartagena (UPCT), is onderdeel van het Europese project ‘Life-deseacrop’ dat zich richt op het gebruik van zeewater voor alternatieve en duurzame teelten uit de grond. De onderzoekers gaan proberen om in een substraatteelt met ontzilt zeewater te gieten en via recirculatie de emissie van water en meststoffen tot het minimum te beperken, meldt Hortoinfo. Verschillende mengsels van ontzilt zeewater worden vergeleken met bronwater. Het teeltsysteem wordt vergeleken met het conventionele teeltsysteem, de ‘arenado’, een teeltmedium bestaande uit rivierklei, grof zand en organische mest.

Droogte en emissies

De Spaanse tuinbouw kampt met een steeds nijpender tekort aan water. De natuurlijke bronnen drogen op en verzilten door kwel van zeewater. De strijd tussen de verschillende regio’s om oppervlaktewater wordt steeds heviger. Gebrek aan goed gietwater is een van de belangrijkste oorzaken voor de neergang van de kasteelten (tomaat en paprika) in de autonome regio’s Alicante en Murcia. Daarnaast is de emissie van meststoffen uit de tuinbouw een heet hangijzer in de Campo de Cartagena (Murcia) omdat blijkt dat de Mar Menor, erg belangrijk voor het toerisme, sterk vervuild is.

Substraat niet populair

Het gebrek aan water heeft inmiddels ook invloed op het productieseizoen in de provincie Almería. Dit jaar waren er ook grote problemen in Bajo Andarax, waar circa 2.000 hectare met voornamelijk tomaten ten onder dreigt te gaan door watertekort.

De Spaanse teelt in kassen vindt voornamelijk in een speciaal geprepareerde grond (‘arenado’) plaats. Substraat heeft nooit de omvang gekregen die het in de high tech tuinbouw heeft. Het is voor veel Spaanse telers te gevoelig voor storingen, te duur en te geavanceerd. Bovendien recirculeren substraattelers lang niet al het drainwater en wordt er in Spanje nauwelijks regenwater opgevangen op de teeltbedrijven.

Watergebruik veel hoger

Het gevolg is dat de vruchtgroenteteelt in Spanje veel meer water gebruikt en een grotere impact heeft op het milieu dan de substraatteelt in Noordwest Europa. Voor de productie van een kilo tomaten is in Spanje 64 liter water (blauw = oppervlakte- en grondwater; groen = regenwater) nodig, 9 keer zoveel als een kilo tomaten uit een Nederlandse kas, bleek uit ‘waterfootprint’-onderzoek van Mekonnen en Hoekstra van de TU Twente (cijfers 2010). Sinds 2010 zijn de verschillen waarschijnlijk nog een stuk groter geworden doordat Nederlandse vruchtgroentetelers veel meer zijn gaan recirculeren. Dat zal alleen maar meer worden nu vanaf 1 januari 2018 al het lozingswater gezuiverd moet worden. Niet lozen loont daardoor nog meer.