Slimme machine rolt sleepdoek uit en snijdt gewas erop

Foto: Gerard Boonekamp

Uitvinder Wiel Nies ontwikkelt met opdrachtgever Ruud Grubben in Maasbree een nieuwe gewassnijmachine.

Omdat Grubben al gebruikmaakt van looftrekdoeken (‘sleepdoeken’), wilde hij een variant op de ‘auto-clipper’ en ‘gewasslooptrein’ die Nies al eerder ontwikkelde met komkommerteler Peter Aarts in Asten-Heusden, en die op meerdere bedrijven draaien.

Het snijgedeelte van de nieuwe snijmachine komt sterk overeen met de eerdere typen. Nieuw is dat de snijmachine al rijdend een looftrekdoek afwikkelt tussen de buisrail en de gewasresten erop deponeert. Het snijden gaat vele malen sneller dan met de hand.

‘Dit wordt de snelste manier om je gewas op te ruimen’

Hoewel het prototype bij de laatste test nog wat aanpassingen nodig bleek te hebben, heeft Grubben het volste vertrouwen dat hij volgend seizoen een goed werkende machine heeft. “De voordelen zijn heel groot. Als hij een uur over een kap zou doen, scheelt dat al twee derde van de arbeid. Dat zou al een arbeidswinst van 40 uur per hectare zijn.” Volgens Nies wordt het voordeel nog veel groter. “Dit wordt de snelste manier om je gewas op te ruimen. Met drie of vier teeltwisselingen heb je de kosten eruit.”

Lees het hele artikel over de gewassnijmachine in de printuitgave van Groenten&Fruit, editie 24 (23 november).

Bekijk de foto’s hieronder.

Het idee voor de gewassnijmachine is gebaseerd op de gewassloopwagen en -slooptrein van Wiel Nies. Maar deze nieuwe machine hoeft het gewas er niet uit te halen. – Foto’s: Gerard Boonekamp
De techniek voor het afsnijden van het gewas is vrijwel hetzelfde gebleven. Geleiderollen positioneren de machine tussen de gewasdraden van twee rijen. De twee cirkelmessen, met kunststof schijven erop, drukken tegen de onderkant van de gewasdraden. Contragewichten zorgen ervoor dat de messen steeds op dezelfde afstand van de gewasdraden blijven.
De rol met looftrekdoek (‘sleepdoek’) wordt op een roterende as met wielen geplaatst.
Met de rol sleepdoek in de rijrichting, rijdt de machine naar de achtergevel.
Nadat de brug met messen en de geleideplaten is uitgeschoven, wordt het sleepdoek een kwartslag gedraaid, waarbij de wielen de teeltgoten 10 centimeter naar buiten duwen.
Het afsnijden van het gewas gaat na wat haperingen uiteindelijk in een recordtempo. In 2 minuten is Nies weer vooraan het 130 meter lange pad.
Alle bewegende delen van de gewassnijwagen werken op hydrauliek.
De hydrauliekpomp en wielen kunnen met een eenvoudige benzinemotor worden aangedreven. De machine weegt nog geen 450 kilo.
Na de eerste testen bediscussiëren Ruud Grubben (rechts) en Wiel Nies de noodzakelijke aanpassingen aan de machine.
Zo rolt het doek te gemakkelijk, waardoor het niet strak genoeg tussen de buisrail komt te liggen.
Ook kwam nog te veel gewas naast het doek terecht. Door aanpassing van de geleideplaten is dat probleem inmiddels verholpen, verwacht Nies.
Ruud Grubben (links) kan pas in juni de volgende test in komkommer uitvoeren. Maar hij heeft er het volste vertrouwen in dat het gaat lukken. “We gaan minstens twee derde besparen op de arbeid voor het neerhalen van het gewas.”
Nu moet het sleepdoek eerst met twee man worden uitgerold. Daarna snijden een flink aantal werknemers het gewas op de doeken, een zware en tijdrovende klus.
Om ook de laatste gewasresten op het doek te krijgen, lopen andere (voornamelijk vrouwelijke) werknemers de kas na.
Het uitdraaien van het gewas gaat vervolgens heel vlot, met de door Grubben zelfgemaakte machine.
Het gewas wordt tenslotte met een heftruck met klemriek naar buiten gereden.