’Seizoen is naar achteren verschoven’

Half november is Wim van den Eertwegh in Kessel (Limburg) nog volop aan het oogsten, zowel in akkerbouw- als tuinbouwgewassen.

Met twaalf groentegewassen, aardappelen, suikerbieten en 150 vleeskoeien is het volgens hem een georganiseerde chaos, maar dat heeft zijn charme. “Het seizoen is verschoven. De koolsoorten zijn dit voorjaar drie tot vier weken te laat geplant en de aardappelen zelfs twee maanden. Het is tot het einde spannend wat we oogsten.”

Normaal zit het seizoen er half oktober op, maar de gewassen waren nog niet zo ver. Maar de natuur heeft het zelf rechtgezet. “De zomer was niet te warm, er was voldoende vocht en we hebben redelijke herfsttemperatuur gehad. Er is ook nog geen nachtvorst van betekenis geweest.”

Alles tegelijk

Tijd is wel een probleem. Van Den Eertwegh haalde in week 46 de laatste aardappelen en bieten binnen. De oogst van de laatste planting Chinese kool kan hij spreiden tot 1 december of totdat de vorst invalt; dat product wordt vers afgezet. Ook de laatste rode Chinese kool moet hij nog oogsten. Hiervan wordt de productie deels bewaard tot maart in de hoop dat de vraag toeneemt. “Alles wat nieuw is moet wennen”, aldus Van Den Eertwegh, “Meer vraag is wel nodig.“ Het blijkt in alle opzichten een gevoeliger product: “Vatbaarder voor koolvlieg, rupsen en bladluizen omdat de teeltduur langer is dan die van gewone Chinese kool.”

Palmkool naar Amsterdam

De rode kool is intussen van het land en de laatste witte eind week 46. Aan de palmkool is hij nog niet toegekomen. Deze teelt kan wel een graadje vorst hebben, dus is de oogst uit tijdgebrek doorgeschoven. “Palmkool wordt in één keer gestript en in een kist met een dekvelletje afgeleverd bij ZON. Aan het koopgedrag zien we wel dat het meeste naar Amsterdam gaat. Het is vooral de jongere generatie die palmkool koopt.”

Vervroegde rabarber

Vorig jaar om deze tijd oogstte Van den Eertwegh ook nog vervroegde rabarber. “Daar hebben we dit jaar van afgezien. Door een natte winter en nat voorjaar zijn de planten erg verzwakt. Ik zag niet in dat we daar veel kilo’s van konden oogsten en dat is wel nodig omdat de planten daarna worden geruimd. Telers die het risico wel namen, hebben prijzen tot € 10 per kilo gebeurd. Dat weet je van tevoren natuurlijk niet.” Wellicht gaat hij het risico alsnog aan. “Als de planten in december in de grond genoeg koude hebben gehad, kan ik ze naar de tunnelkas verplaatsen. Dat scheelt dan de kosten van koeling en arbeid.”

Auteur: Marga van der Meer