Sector: Wil men eigenlijk wel groene glassector?

Dat vraagt Glastuinbouw Nederland zich af in een persbericht om onjuiste informatie in de media over de glastuinbouw recht te zetten, met name over het gasverbruik van sierteeltbedrijven. Daarin noemt Glastuinbouw Nederland het onbegrijpelijk dat de Tweede Kamer en minister van landbouw een sectorplan niet omarmen om versneld te verduurzamen. Met overheidssteun kan zo binnen vijf jaar jaarlijks 1,6 megaton CO2-uitstoot voorkomen worden.

Weinig perspectief

Daarbij steekt het Glastuinbouw Nederland ook dat LNV-minister Henk Staghouwer recent in een Kamerbrief over perspectieven voor agrarische ondernemers weinig te bieden had voor glastuinbouw. Verder dan het benoemen van fiscale verzwaringen ‘in een samenhangend pakket’ kwam de minister niet. Staghouwer is door de Tweede Kamer overigens gedwongen deze visie te herschrijven na de stevige debatten over het stikstofbeleid. De glastuinbouw hoopt daarin ook meer perspectief te lezen.

Ketens in gevaar

Volgens Glastuinbouw Nederland wordt de glastuinbouw nu weggezet als een bedrijfstak met een hoog verbruik en weinig toegevoegde waarde. Die bedrijfstak zou in tijden van energiecrisis bovendien eenvoudig zijn af te schakelen. Dat zou voor bedrijven echter de doodsteek zijn. “Het tijdelijk leeg laten liggen van glastuinbouwbedrijven betekent vrijwel zeker het einde van deze teeltbedrijven”, stelt Ruud Pauwe, directeur van Glastuinbouw Nederland.

De gevolgen voor de Nederlandse ketens zijn groter. Pauwe: “Andere markten nemen die productie over, waardoor de hele keten (teelt, logistiek, verpakking, handel) onder enorme druk komt te staan, met alle risico’s van dien. Alleen een sterke sector kan een verantwoorde, duurzame glastuinbouw naar de toekomst garanderen.” Die sector draagt juist bij aan gezondheid, geluk en door stroomlevering aan een soepeler transitie naar duurzame energie. Dat wordt niet genoeg meegewogen, stelt Glastuinbouw Nederland. “Wil men eigenlijk wel een groene glastuinbouwsector? Of hebben groene partijen liever dat onze steeds duurzamere productie naar het buitenland vertrekt als we hier de transitie remmen, met grote koolstoflekkage tot gevolg”, zo vraagt Paauwe zich af.