Afgelopen december was het tien jaar geleden dat ik startte voor Delphy in Rusland. Twee jaar na mijn komst werd een boycot van Rusland afgekondigd.
Op het bedrijf in Sint-Petersburg waar ik terechtkwam, was zo’n beetje alles geïnstalleerd wat de Nederlandse glastuinbouw toen in huis had. Belichting met een vermogen van 285 watt. Energie en arbeid speelden geen grote rol in de kostprijs. De verkoopprijzen waren in de winter in Rusland skyhigh. Twee jaar later werd een boycot van Rusland afgekondigd. De Russische tuinbouw ging via een eigen weg de toekomst in.
Modern glasareaal met subsidies
Met hoge subsidies werd er een modern glasareaal opgezet. Ook Kazachstan, oorspronkelijk door Stalin aangewezen als voedselproducerend land, deed hieraan mee. Inmiddels beschikken beide landen over veel productiecapaciteit. Maar niet alle bedrijven draaien zoals dat zou moeten. Er is nog veel te leren door de lokale telers. Voor Delphy dus een open deur naar succes.
Als ik terugkijk naar eigen land waar ik teler was, dan beginnen er toch dingen duidelijk te worden. De gasprijs is totaal uit de hand gelopen. Arbeid, als die te krijgen is, is bijna onbetaalbaar. In de toekomst als de korting op gas vanuit Europa wordt teruggedraaid en over wkk-gas milieubelasting moet betaald gaan worden, zal het niet beter worden.
In Nederland hebben we liever mega datacentra die meer energie gebruiken dan de tuinbouw
Als ik jong was en het over zou kunnen doen, zou ik een betere plek op de wereld zoeken. Een plek waar je gewaardeerd wordt om het telen van gezonde voeding. In Nederland hebben we liever mega datacentra die meer energie gebruiken dan de tuinbouw.
Beste klimaat van de wereld
Maar eerlijk is eerlijk: wat hebben we een klimaat hier. Mild in de zomer en mild in de winter. Met een beetje groeilicht erbij het beste klimaat van de wereld. Wat zou het toch mooi zijn als onze beleidsmakers dat ook zouden zien en onze mogelijkheden niet langer als melkkoe gebruiken, maar als economische aanjager. Denk aan die kip met die gouden eieren.