‘Rode Chinese kool toch geen gouden ei’

In de laatste week van augustus gingen bij Wim van den Eertwegh in Kessel (Limburg) de laatste Chinese-koolplanten de grond in. “Als je van 1 april tot zo’n beetje 1 december ‘Chinese’ aan het oogsten bent, ben je ook wel weer eens toe aan wat anders”, geeft Van den Eertwegh op 2 september aan.

Het plantseizoen kenmerkte zich door uitdagingen, maar uiteindelijk is er wekelijks geplant. “Daarvoor hebben we onze teeltplanning wel drie keer op de kop moeten zetten. Met de vroege teelten beginnen we op zandgrond en in de zomer gaan we dan naar de zwaardere gronden. Daar konden we nog niet terecht, omdat die te nat waren en toen zijn we gaan schuiven. Dat schuiven hebben we nog twee keer gedaan, omdat we op een gegeven moment op bepaalde lichtere percelen ook niet meer terecht konden. Je kunt ook niet anders dan zoeken naar stukken waar je wel kunt planten, want voor iedere week zijn de planten nou eenmaal al besteld.”

Geen weersextremen

Ondanks deze perikelen viel het verder teelttechnisch dit seizoen wel mee. “Het is wel eens een dag boven de 30 graden geweest, maar van een hittegolf zoals twee jaar geleden was geen sprake. Lange dagen in combinatie met hitte zijn voor Chinese kool funest, want dan krijg je binnenrand. Dit jaar was dat niet zo en zitten we ook op een mooi slagingspercentage. Er is wel eens een hoekje gefreesd, omdat die niet aan de kwaliteitseisen voldeden, maar het is dit jaar niet zo geweest dat we een heel perceel moesten frezen.”

Aanpak insecten

Begin september begint Alternaria op te spelen. In de loop van het seizoen waren het vooral rupsen en de koolvlieg die om een bestrijding vroegen. “In Chinese kool is Tracer toegelaten, maar die mag je maar twee keer gebruiken. De plantenkweker geeft ze daarnaast nog een behandeling op de tray zodat ze de eerste twee weken beschermd zijn. Al met al is dat toch maar een smalle basis om insecten uit het gewas te houden.”

Experiment met rode Chinese kool

Van den Eertwegh teelde op verzoek van ZON dit jaar voor het eerst rode Chinese kool. “Dat was een avontuur. Bij iedere planting hebben we ook een aantal rode geplant. Door dat rode blad assimileert de plant minder en was het best wel een kunst om ze op gewicht te krijgen. Ze hebben ook 14 groeidagen meer nodig dan gewone Chinese kool. De eerste twee plantingen zijn dan ook mislukt, maar geleidelijk hebben we de teelt steeds beter in de vingers gekregen.”

“De volgende vraag is dan: hoe creëer je vraag naar rode Chinese kool. ZON heeft het aangekondigd in de nieuwsbrief en onze eerste pallet ging voor € 1,50 per kilo van de hand. We dachten het gouden ei te hebben gevonden, maar ondertussen is het nog maar een gewoon ei en soms zelfs maar een krieleitje… Toch zou het een mooie vervanger kunnen zijn in gesneden mixsalades. Bijvoorbeeld als vervanger voor de toch wat bittere radicchio. Chinese kool produceert ook geen melksappen. We hebben ook al contact gelegd met een snijderij. Maar dan gaat het al snel om wekelijks grote hoeveelheden en dat kunnen wij nog niet leveren. Kortom, het gewas biedt mogelijkheden, maar de doorbraak moet nog komen.”

Auteur: Stan Verstegen