Rode bes

“Je lepelt de struiken er zo in.”

“We kunnen van alles, maar moeten nog weinig per se doen”,  zo omschrijft Rini Kusters de situatie op zijn bedrijf. En dat is plezierig bij het slechte weer van vorige week woensdag. “De fijne knipjes in de rode bessen zet ik pas rond 1 april. Dan kun je tijdens het snoeien selectief het juiste aantal knoppen wegwrijven. Vooral die op de overgang van het een- naar het tweejarig hout, want daar komen vrijwel nooit goede bessen van.”

“Als het land niet al te nat wordt, gaan we deze week nog Junifer planten. Dat doen we nog gewoon met de hand. Het is relatief klein plantmateriaal en de grond is gefreesd. Daardoor lepel je de planten er zo in. Vooral ook omdat we ze vrij hoog planten en aanvullen met organisch materiaal. Zo staan ze min of meer in een rug.”

“Dat hoge planten hebben we afgeleid van de kersen, die we dit voorjaar gaan planten. Voor deze bomen is het plantgat met het paalgat voorgeboord, maar wel ondiep. Niet zozeer om de groeikracht te beheersen, de gebruikte onderstam Gisela 5 is al voldoende zwak. Als de bomen min of meer op de grond staan, is de vochthuishouding beter te sturen. En in zo’n rug komt de bodem ook sneller op temperatuur.”

“Achteraf ben ik enorm blij dat we deze Merchant en Burlat pas in het voorjaar gaan planten. Eigenlijk is dat geen bewuste keuze, maar kwamen we er in oktober en november niet aan toe. Daarom zijn ze maar de cel in gegaan, waardoor ze gespaard zijn gebleven voor de strenge vorst van februari. Want in de buurt komt hier en daar ook schade aan jonge kersenbomen voor.”

“Bij mijn pruimen en rode bessen zie ik geen schade van de vorst. Zeg nooit nooit, maar bij rode bes komt dat eigenlijk niet voor. We telen dat gewas al veertig jaar op dit bedrijf en hebben in al die jaren geen schade van wintervorst gezien.”

Bron: Groenten & Fruit – Auteur Anton Oostveen