Psychosociale kasplantjes

De Inspectie SZW heeft in haar jaarprogramma voor 2014 aangekondigd te gaan letten op een van de wat minder grijpbare aspecten van werk: hoe is het gesteld met het psychosociaal welzijn van de werknemer?

Er zijn werkplekken waar dat vraagstuk al een tijdje actueel is vanwege wat we wel de verhuftering van de samenleving noemen. Verbale agressie en fysiek geweld maken bijvoorbeeld ambulancepersoneel of brandweerlieden het leven zuur. Daar kunnen de werkgevers van die zwaailichtvoerende werknemers maatregelen tegen nemen. Of niet. En dan komen de arbeidsinspecteurs van SZW fronsend om de hoek kijken.

Die inspecteurs komen ook elk jaar bij tuinders om de hoek kijken, wat voor inspectieprioriteit ze ook bedacht hebben. Volgend jaar dus ook met hun psychosociale checklist. Daarom is het nu een goeie tijd om eens na te denken over hoe uw medewerkers in hun vel zitten. En of daar ook al wat over in uw zogeheten risico-inventarisatie en –evaluatie staat.

“Gossie ja, die RIE! Waar had ik die ook alweer liggen?” denken nu vast een aantal werkgevers onder u. Of u denkt: dat heeft mijn personeelsfunctionaris allemaal vast prima voor elkaar.

In beide gevallen is het misschien toch goed om eens niet in vastgelegde protocollen te denken. Maar om eens te proberen door de ogen van die werknemers van u te kijken. Zouden die nu vinden dat het werk dat ze bij u mogen komen doen een zinvolle besteding van hun tijd is. Doen ze hun werk fluitend of slepen ze zich er elke morgen weer kreunend heen?

Het scheelt nogal of uw doelen voornamelijk zijn gericht op kostenverlaging en productiviteitsverhoging of dat u en uw bedrijf zijn doortrokken van trots op dat mooie en gezonde product dat u met zijn allen aan het maken bent. Het is voor een werknemer niet erg inspirerend om dag in dag uit bezig te zijn met het verwezenlijken van productiviteitsdoelstellingen. Als die werknemer op een feestje wordt gevraagd wat ie voor werk doet, dan is de kans dat hij uitbarst in een lofzang op de Nederlandse tuinbouw of op de Hollandse tomaat klein.

Voor ons aller psychosociaal welzijn zou het toch mooi zijn als de tuinders manieren vinden om hun werknemers te laten delen in de successen van het bedrijf waar ze voor werken. En dat doet u door in de eerste plaats zélf te blijven letten op die successen. Wetende dat die niet zozeer worden weerspiegeld door de winst- en verliesrekening, maar uiteindelijk vooral door de diepere betekenis van wat u nu eigenlijk aan het doen bent en waarom dat zo belangrijk en mooi en goed is. En hoe u dan die trots u op uw medewerkers kunt laten overspringen? Niet door overdreven ronkende mission statements en bedrijfsnormen-en-waarden. Maar zeker niet door uw maatschappelijke betekenis te bagatelliseren.