‘Precisielandbouw mag wat kosten’

In 2018 gaat de Nationale Proeftuin Precisielandbouw (NPPL) van start. Het ministerie van landbouw stopt er wat geld in, Wageningen UR levert de expertise en uiteindelijk is het natuurlijk de teler die moet investeren. De kost gaat nu eenmaal altijd voor de baat uit.

De term precisielandbouw suggereert dat het niet iets is voor de glastuinder, die zijn grond telt in perfect geëgaliseerde vierkante metertjes en daar eigenlijk al vanzelf heel precies op te werk gaat. De term suggereert ook dat tot op heden de vollegrondsgroentetelers en akkerbouwers níét al te precies bezig waren of zijn.

Win-win-win

Doel van deze Nationale Proeftuin is om op échte bedrijven te gaan kijken of precisielandbouw in de open lucht in de praktijk ook echt werkt. Dat zou heel mooi zijn, want de suggestie is dat precisielandbouw én voor het milieu én voor de teler en zijn gewas én voor de consument goed is. Een win-win-winsituatie.

Dat klinkt te mooi om waar te zijn. Waar de meekijkende Nederlandse boeren en tuinders het meeste op zullen letten is natuurlijk het rendement van de investering. Meer duwtjes in de rug heeft een ondernemer toch niet nodig. Dus als in elk geval díé 33,3% van die win-win- winsituatie zal blijken op te treden, dan is deze NPPL al een succes.

Juichverhalen verdacht

Dat succes staat of valt natuurlijk wel bij het vertrouwen dat de nu nog afwachtende telers hebben in de door de Wageningse wetenschappers en de ondernemers op de proefbedrijven. Kennelijk is er tot nu toe onvoldoende vertrouwen in de resultaten die de voorlopers al boeken met allerlei precisielandbouwtechnieken. Ook al zijn die voorlopers en hun toeleverende bedrijven zelf positief.

Vooral de juichverhalen van toeleveranciers zijn per definitie verdacht. Maar helaas zijn ook wetenschappers de laatste 20 jaar, noodgedwongen door zich terugtrekkende overheden, het commerciële pad op gegaan. Dat ook zij een financieel belang hebben bij het slagen van een proef doet het vertrouwen op voorhand geen goed. Hoe integer hun wetenschappelijk oog ook is.

Absolute transparantie

Daarom is het in elk geval goed dat bij het volgen van de 6 te selecteren bedrijven voor de 6 gekozen deeltechnieken absolute transparantie wordt beloofd. Dat is misschien eng. Want behalve collega-telers en de journalisten van om te beginnen Groenten & Fruit en Boerderij, kunnen ook politici, ambtenaren en kritische burgers meekijken.

Maar die kritische burgers en overheidsdienaren keken toch al mee. Des te beter dus om van precisie de nieuwe standaard te maken. Net zoals die tuinders die hun grond in vierkante meters tellen en die ook zonder Nationale Proeftuin al sinds jaar en dag om het snelst investeren in elke innovatieve techniek, zelfs als die maar een halve cent per vierkante meter extra belooft op te leveren.