‘Politieke versplintering doodsteek democratie’

Vorige week mochten we weer naar de stembus. De kieslijst voor de Tweede Kamerverkiezingen haalde het record van 37 partijen. Wat mij betreft niet iets om trots op te zijn, want hoewel het natuurlijk iedereen vrij staat een politieke partij op te richten, illustreert het ook de verdergaande versplintering van Nederland.

Er zitten de komende vier jaar zeventien partijen in de Tweede Kamer; in mijn ogen is dat de doodsteek voor de democratie. Ik pleit ervoor voortaan een kiesdrempel van drie (?) zetels te hanteren voordat een partij de Tweede Kamer in mag.

Hoe meer partijen in een kabinet, hoe meer concessies

Ik vreesde vooraf dat er voor een kabinet minstens vier partijen nodig zouden zijn en op de dag na de verkiezingen lijkt het ook die kant uit te gaan, want op moment van schrijven staan de meest voor de hand liggende coalitiepartners VVD, D66 en CDA samen op 74 zetels. Hoe meer partijen nodig zijn, hoe meer iedere partij concessies moet doen aan verkiezingsbeloften. Dat geeft met vier partijen meer onzekerheid over het toekomstige beleid. D66 zal ongetwijfeld haar winst willen verzilveren.

Meer verdeeldheid binnen de eigen gelederen is niet goed

Jaren geleden wist je wat dat betreft veel meer waar je aan toe was. Sinds de oprichting van CDA maakt die partij met VVD vrijwel altijd deel uit van een kabinet, met uitzondering van de paarse Kabinetten-Kok. De ene keer vormde PvdA de derde partij, de andere keer D66 of Lijst Pim Fortuyn.

Onder premier Balkenende was er ook nog een minderheidskabinet van CDA en VVD. Hoe je ook tegen al die kabinetten aankijkt, ze gaven veelal houvast omtrent het te verwachten beleid en dat was goed voor de geloofwaardigheid van de politiek die tegenwoordig terecht ter discussie staat.

Minder zetels voor grote ‘belangenbehartiger’ is achteruit boeren

Onder de nieuwe partijen zit ook een aantal dat vooral een tegengeluid wil laten horen, zoals BoerBurgerBeweging. Ik vind dat ze een goed programma hebben, maar wat kunnen ze bereiken met één zetel in de Kamer? Deze vorm van versplintering draagt in mijn ogen niet bij aan een sterke belangenbehartiging voor boeren en tuinders.

We zitten al in een maatschappij waarin we met onze agrarische standpunten een minderheid vormen. Dan is het niet goed om binnen de eigen gelederen meer verdeeldheid te krijgen. Als daardoor een grotere partij die de agrarische belangen vertegenwoordigt minder zetels en minder invloed krijgt, dan zijn we eigenlijk achteruit aan het boeren in plaats van dat we meer stemgeluid in de Kamer krijgen.