Ploumen erkent nadelig effect CETA voor landbouw

Het handelsverdrag tussen de EU en Canada, CETA, is voor de meeste sectoren goed, maar voor een enkele sector niet, erkent Lilianne Ploumen, minister voor Buitenlandse Handel.

“Ik wil er niet voor weglopen dat dit akkoord minder goed uitpakt voor sommige sectoren.” Dat zegt de minister over het effect van het verdrag voor de agrarische sector in een debat over TTIP en CETA in de Tweede Kamer.

SGP-Kamerlid Elbert Dijkgraaf vindt dat bij het handelsverdrag moet worden afgesproken dat producten die geïmporteerd worden aan de Nederlandse productie-eisen moeten voldoen. Hij benadrukt dat varkenshouders, melkveehouders en akkerbouwers nu al volop te kampen hebben met lage prijzen. Hij vreest dat prijzen verder zullen dalen als goedkopere producten uit Canada worden geïmporteerd worden, die onder lagere productie-eisen zijn geproduceerd.

Zelfde productie-eisen stellen aan importproducten kan niet

Ploumen zegt dat invoering van dezelfde productie-eisen voor de import van landbouwproducten via CETA niet kan. “Laat ik duidelijk zijn dat de inzet is om gelijke regels hebben”, aldus de minister. “Omdat dit niet kan, hebben we afspraken gemaakt over importquota. Dan zeg je: het verschil is ons te groot, dat is niet eerlijk voor onze boeren, dus we stellen een maximumaantal kilo’s of stuks dat we mogen importeren”, legt Ploumen uit. “Het quotum is dan laag en ondertussen onderhandelen we met elkaar en zorgen we ervoor dat de standaarden gelijkgetrokken worden.”

Volledige importstop niet wenselijk en niet mogelijk

Een volledige importstop voor producten die op een andere manier geproduceerd zijn, is volgens Ploumen niet wenselijk en ook niet mogelijk in het kader van de WTO-afspraken. “Dat zou ook betekenen dat we geen producten meer kunnen importeren uit ontwikkelingslanden”, aldus Ploumen.

Transparant onderhandelen

De Tweede Kamer heeft grote zorgen over CETA en TTIP. Ploumen erkent de zorgen. Ze wijst erop dat met CETA en TTIP grote stappen zijn gezet, maar dat er transparant onderhandeld moet worden. “Zorgen die leven in samenlevingen,  moeten geadresseerd worden. Onze standaarden mogen niet ter discussie staan. Er moet oog zijn voor duurzaamheid en arbeidsomstandigheden.” Ploumen benadrukt dat er niets gebeurt zonder dat ze daarover met het Nederlandse parlement heeft gesproken.