Out of the box

Als lezer van mijn blog zult u eerder hebben begrepen dat ik er van overtuigd ben dat de tuinbouw kan veranderen; als wij dat maar willen.

Bijvoorbeeld door gebruik te maken van internet als plaats waar aanbod en vraag elkaar ontmoeten. Een goed uitvoerbaar concept dat veel voordelen biedt. Maar willen wij eigenlijk wel verandering?

Onbewust houden we vaak vast aan allerlei paradigma’s. Een paradigma laat zich het best omschrijven als een complex geheel van opvattingen, methoden en vraagstellingen, dat de gemeenschap van een bepaald tijdvak een idee geeft van wat de belangrijke vragen zijn en hoe die opgelost moeten worden.

De wijze waarop op dit moment de in- en verkoop van AGF is georganiseerd, is niet van tevoren ontworpen, maar zo gegroeid in de loop der tijd. Kortom, de sector heeft geen vooropgezet businessmodel, maar een structuur die organisch is gegroeid. We kennen allemaal onze plek in de huidige structuur en dat geeft een veilig gevoel: we weten waar we staan.

Zodra er veranderingen in die structuur komen, zullen we moeten reageren. Onduidelijkheid over onze nieuwe positie roept een gevoel van gevaar op. Is er voor mij dan wel plaats? Het paradigma waar wij ons aan vasthouden, steunt ons in onze opvattingen. Immers, de sector is zo gegroeid; als het anders was, dan zag de sector er niet zo uit. Toch hebben we veranderingen nodig. Velen voelen aan dat onze huidige route doodloopt, dat blijkt wel uit de commotie in de branche over dit onderwerp de laatste jaren.

Han Ploegmakers, supermarktspecialist, geeft aan: “Je ziet bij diverse retailers een verschuiving optreden naar kwaliteitsproducten, ook bij de discounters van deze wereld. Het beeld dat de discounters op zoek zijn naar bulkproduct is echt niet meer van deze tijd.” Dat is goed nieuws. Minder inwisselbaar product door producten op unieke kenmerken te onderscheiden voor consumenten. Maar toch hebben we al snel de nijging om de boodschap van Ploegmakers met scepsis tot ons te nemen. Vastgeroeste paradigma’s fluisteren ons al snel in dat het vast een eenzijdige poging van de retail betreft om de sector verder uit te buiten.

Maar doe eens raar en ga er eens van uit dat de boodschap wel gemeend is en zelfs uitdagend bedoeld is voor de keten. Vooruitgang komt niet tot stand door op dezelfde manier te blijven denken, anders waren zulke oplossingen er al geweest en had deze boodschap zeker geen nut. We moeten dus ‘out of the box’ gaan denken! Wie moet nu de handschoen oppakken?