‘Op 20 augustus moet de kas weer dicht liggen’

Daarom was het ook zo verrassend dat van de dakpannen op hun huis naast de kas, er niet één gesneuveld is. Huub: “Daar liggen betonnen pannen op, die schijnen sterker te zijn dan gebakken exemplaren”.

Naar de knoppen

Half kapot, half heel, het doet niets af aan de werkelijke schade aan het kasdek en alles wat eronder zit. Om alles weer dicht te krijgen moeten er – voor zover nu te overzien – grofweg 7.000 à 8.000 ramen worden vervangen, het scherm moet eruit, en misschien ook een deel van de goten. “Wellicht dat het daarmee meevalt, dat hebben we nog niet kunnen bekijken. We zijn verzekerd, gelukkig, anders was dit einde verhaal. We hebben er weleens honderd ruiten uit gehad, maar nooit zo enorm veel.”

Verder moet nog een deel van de kas leeg gemaakt worden: in een afdeling stonden nog de rassen Lambada en Malling Centenary in productie. De planten waren na de eerste oogst weer in bloei gekomen, zodat besloten werd deze teelten aan te houden voor een tweede oogst voor de huisverkoop. Veertien dagen na de hagelstorm staat alles nog op de goten, compleet verdroogd en verdord. Dat de planten nog niet verwijderd zijn heeft alles te maken met de volgorde waarin de schade aangepakt moet worden: eerst doen wat moet, en dan wat kan. Want het grootste deel van de kas moet uiterlijk 20 augustus weer dicht en vol staan met een doorteelt: de reparatie van het dek en alles wat voor de teelt nodig is, heeft voorrang.

Als het goed is, wordt de deadline ook gehaald. Wel lijkt het erop dat er altijd weer figuren zijn die proberen misbruik te maken van de trammelant van een ander. “De ochtend na de storm, op vrijdag, stonden de eerste ‘glasverkopers’ al op het erf. Het voelde niet goed. Dan moet je dat soort figuren meteen weg sturen. Bovendien konden we op dat moment nog niets toezeggen.”

Gelukje

Vervolgens meldde zich een dakdekkersploeg die aangaf meteen aan de gang te kunnen, en dat ook deed na toestemming van de verzekering. “We hebben een wat oudere kas, met een wat afwijkende glasmaat. Dat bedrijf had in Groningen een vergelijkbare kas gesloopt. Dat is geluk bij een ongeluk, zullen we zeggen.”

In de kas is een man of tien kapot voor heel glas aan het uitwisselen, met een bravoure waar Westlandse kassenbouwers patent op hebben. “Je mot over een weekje nog eens terug komen, dan ziet het er hier uit alsof er niets gebeurd is.”

Voordat het zover is, moeten nog wel de glasscherven en scherfjes verwijderd worden die verspreid door de kas liggen. Dat moet gebeuren met eigen personeel. De maximale vergoeding van die opruimkosten is 10 procent van wat het kost om het dek te repareren. “Dat kan nog lastig worden. Met het personeel, en met de manier waarop je dat gaat aanpakken. Als van één bedrijf het glas kapot is, kun je nog wel personeel krijgen. Maar hoe het nu moet?”

Verkoop gaat door

De aardbeienverkoop in de eigen winkel gaat wel door, van ‘eigen’ doordragers. Huub: “Andere jaren hebben we naast de doorteelt altijd verse teelten met Lambada en Sonata. Die planten ging er in de loop van mei uit, om ruimte te maken voor doordragers. Dit seizoen zijn we gestart met Lambada en Malling Centenary, met het idee deze teelten na de oogst te vervangen door doordragers. Die doordragers hadden we dan ook al besteld.

Vanwege de genoemde tweede bloei van de Lambada en de Malling Centenary hadden we al snel besloten die doordragerteelt door te schuiven naar een collega die daar de tijd en de ruimte voor had. Daar plukken we nu de vruchten van.”