‘Onterecht verbod op imidacloprid-zaadcoating’

Wetenschappelijke rapporten blinken doorgaans niet uit in toegankelijke taal of fraaie grafieken en foto’s. De samenvatting is vaak een stevige klus.

Het gaat een keer fout, zoals bij een recent onderzoek over neonicotinoïden. Het Laboratorium voor Entomologie van Wageningen Universiteit berichtte anderhalve week geleden dat neonicotinoïden een breder schadelijk effect op nuttige insecten hebben dan werd gedacht.

De insectenbestrijder schaadt niet alleen insecten via nectar of stuifmeel, bloeiende planten dus, maar óók via honingdauw. Honingdauw is als uitscheidingsproduct van bladluizen, wolluizen, wittevliegen en bladvlooien een voedingsbron voor onder meer sluipwespen en zweefvliegen.

Niet schadelijk als zaadcoating

De Europese Commissie heeft het gebruik van 3 neonicotinoïden in open teelten verboden. Terecht, zou je denken op basis van deze studie. Of beter: op basis van de samenvatting.

In het dikke rapport staat namelijk dat imidacloprid weliswaar bij volveldsbespuiting schadelijk is, maar niet als zaadcoating. Niet voor bijen, niet voor andere nuttige insecten. Die laatste passage staat niet in de samenvatting!

Uiterst jammer natuurlijk voor telers van bieten en een aantal vollegrondsgroenten. Imadacloprid is verboden. Gevolg is dat telers nu meer volveldse bespuitingen moeten uitvoeren met middelen die wél schadelijk zijn voor nuttige insecten dan bij handhaving van de zaadcoating.