In de DEEN zijn alle appels even duur. Dat vind ik stom. Alsof alle appels hetzelfde zijn.
In de DEEN zijn alle appels even duur. Dat vind ik stom. Alsof alle appels hetzelfde zijn. Ik denk dat er een andere reden achter zit. Voorheen moesten de klanten zelf de prijsstickers uitdraaien. Die klanten konden dan nog zien welke appels ze wilden afrekenen. Even er van uit gaande dat ze dan eerlijk de juiste soort zouden intoetsen. Maar nu gebeurt het afrekenen bij de kassa en het lijkt mij teveel gevraagd om de caissières al die verschillende soorten appels te leren onderscheiden.
Ik neem thuis de proef op de som. Zijn de appels te onderscheiden? Kun je het verschil zien aan de buitenkant? Is de smaak echt verschillend? En ook belangrijk voor de volgende keer, welke appel is het lekkerst?
Ik neem mee: 6 Kanzi, 6 Junami, 6 Elstar en 6 Pink Lady. De Kanzi, Junami en Pink Lady liggen met 6 op kartonnen schaaltjes, een mooie presentatie. De Pink Lady is verpakt in een aantrekkelijke roze verpakking en is de enige die niet uit Nederland, maar uit Frankrijk komt.
Het hele gezin (6 man) heeft meegedaan met dit kleine onderzoek, maar het blijft natuurlijk niet representatief.
Als meest aantrekkelijke appel kozen wij de roodblozende Elstar. De bleekroze Pink Lady was het minst aantrekkelijke. Maar uit de smaaktest kwam de Pink Lady juist weer als winnaar, alhoewel de voorsprong op de Elstar maar gering is.
De oorspronkelijke vraag is; vinden wij de verschillen groot genoeg om een prijsverschil te rechtvaardigen? Binnen deze vier rassen niet. Maar dat zegt niet alles. Ik heb bijvoorbeeld de Granny Smith en de Golden Delicious niet meegenomen in deze kleine test. In de fruitmand ligt nu Elstar van een lokale fruitkweker. Heerlijk. Eerlijk is eerlijk, eigenlijk vonden we alle appels lekker.