Nu of nooit

Zoals eerder in de geschiedenis van de Nederlandse tuinbouw is er nu weer een situatie ontstaan waarbij het onontkoombaar is dat er verstrekkende beslissingen moeten worden genomen om een rendabele toekomst voor de sector zo veel mogelijk veilig te stellen.

Aan het begin van de vorige eeuw ontstond door de grote malaise onder kwekers de bereidheid om op voet van gelijkheid samen te werken in één grote coöperatie en die heeft heel lang en heel goed gewerkt voor al de aangeslotenen.
Na het verdwijnen van die coöperatie is er nu een aantal grotere en kleinere groepen van kwekers die onbedoeld met elkaar concurreren bij de afzet van hun producten.
Dat blijkt vooral schadelijk voor de prijsvorming van grote gewassen zoals tomaat, komkommer en paprika waarvan supermarkten de grootste afnemers zijn.
Supermarkten hebben helemaal geen probleem met het betalen van een behoorlijke prijs voor die producten maar het is voor hen van levensbelang dat dezelfde producten niet bij een concurrerende supermarkt voor een lagere prijs in de schappen liggen.

Neerwaartse spiraal
Doordat er nu verschillende grote aanbieders zijn die met elkaar strijden om de klant
zijn de prijzen voor tomaten, komkommers en paprika in een neerwaartse spiraal terecht gekomen. Een spiraal die op het moment dat het Nederlandse aanbod opdroogt, door buitenlandse aanbieders in stand wordt gehouden.
Onder kwekers heerst nu het klimaat om orde op zaken te stellen met enkele ingrijpende maatregelen en afspraken.
Er moet voor de Nederlandse tomaten, komkommers en paprika één loket komen waar
deze producten kunnen worden gekocht en afgerekend.
Het EHEC probleem heeft aangetoond dat er voor de Nederlandse producten een
opvallende nieuwe verpakking moet komen zodat de herkomst overduidelijk is.
Dan kan de productie beter worden afgestemd op de te verwachten vraag en hebben groothandelaren de zekerheid dat hun inkoop altijd vrijwel marktconform is.

Verkoop in eigen beheer
De belangrijkste noodzakelijke verandering die nodig is voor de handhaving van een aanvaardbaar prijspeil, maar die meer tijd zal kosten, is dat er naar moet worden gestreefd dat de nieuwe tuinbouwcoöperatie zo veel mogelijk verkooppunten van hun eigen producten in eigen beheer krijgt.
Dat kan via afspraken met supermarkten die daardoor verlost worden van een complex logistiek probleem dat in het vervolg door de coöperatie wordt geregeld en met een franchise systeem met detaillisten want die hebben dezelfde logistieke problemen van inkoop en bevoorrading.
Het mag nooit meer voorkomen dat een kilo van een mooie partij trostomaten beneden de kostprijs wordt aangeboden met de mededeling: “ De tweede kilo gratis”.