MVO

Maatschappelijk verantwoord ondernemen (MVO) is blijkbaar de manier waarop we moeten ondernemen.

Ik ben nog erg op zoek naar het verschil tussen MVO en duurzaam. Tot een paar jaar geleden het begrip duurzaam gekaapt door de milieu organisaties en daarmee vooral gefocust was op het beginsel ‘planet’, maar daar is ook weer een verandering in gekomen.

In mijn ogen dekken beide begrippen dezelfde houding tegenover de samenleving. Duurzaam is iets wat vanuit maatschappelijk perspectief wordt bekeken en MVO is een begrip vanuit het perspectief van het bedrijfsleven. MVO is actueel en dat geldt juist in de vollegrondsgroentesector. Vollegrondsgroentetelers zijn zich volledig bewust van de omgeving, ze zijn goed werkgever, leveren betrouwbare, lekkere producten en weten dat ze onderdeel zijn van de plattelandsgemeenschap. Er zijn legio voorbeelden van vollegrondsgroentetelers die hun energie inzetten ten behoeve van de gemeenschap, als trainer of voorzitter van de voetbalclub, als klankbord in werkgroepen van de gemeente of als sponsor van een sportveld. Ik kan nog heel veel voorbeelden noemen. Deze vollegrondsgroentetelers weten dat ze een beslag leggen op de ruimte in de gemeenschap en daarvoor leveren ze iets terug. Ze verantwoorden de maatschappelijke rol die ze hebben in zo’n plattelandsgemeenschap.

Ook de werkgeversrol is er één van verantwoording afleggen. Arbeidstijden binnen de CAO, betaling volgens CAO, niet alleen werkgever maar ook huisbaas en deze rol als huisbaas uitvoeren zoals je zelf bewoner zou willen zijn. En daarbij ook zorgen voor ontspanning voor de medewerkers en geen overlast voor omstanders. Besef daarbij dat deze medewerkers ervoor zorgen dat winkels op het platteland in stand blijven.

De verantwoording naar werknemers wordt gewaardeerd, dat blijkt door de vaste groep medewerkers die vollegrondsgroentetelers om zich heen hebben verzameld. Ieder jaar komt de vaste groep uit Polen, Litouwen, Roemenie, Bulgarije enz. terug om te werken en wonen bij hun eigen vollegrondsgroenteteler. De verantwoording van deze ondernemer naar mensen en omgeving is continu punt van aandacht. Hier zijn diverse voorbeelden te zien van maatschappelijke verantwoording naar de omgeving in de vollegrondsgroentesector.

Verantwoording nemen en afleggen aan de maatschappij is daarmee onderdeel geworden van de bedrijfsvoering. Maar wat heb je eraan als de overheid zijn maatschappelijke verantwoording niet neemt en zijn handelen af laat hangen van opiniepeilers waardoor er geen consistent beleid kan worden gevoerd? Het vrije verkeer van personen en goederen in Europa is als overheidsbeleid inmiddels ondergesneeuwd door kortetermijnsentimenten. Hoe kan een ondernemer zijn maatschappelijke verantwoording nemen als de overheid niet de verantwoording neemt om meer dan drie maanden constant beleid te voeren rond tewerkstellingsvergunningen?