Doorgaan naar artikel

Maatwerk en spelregels

Zijn we net een beetje bekomen van de gevolgen van het 7e actieprogramma Nitraatrichtlijn, is het 8e actieprogramma alweer in de maak.

Dat baart mij zorgen, omdat het er naar uitziet dat daarin nog meer generieke maatregelen zullen staan, terwijl telers juist maatwerk nodig hebben. Ook het aanwijzen van met nutriënten verontreinigde gebieden (NV-gebieden) komt op ons af. Als het aan LNV ligt zullen in die gebieden generiek geen groenten en aardappelen meer geteeld mogen worden, maar volgens het CDM (Commissie van Deskundigen Meststoffenwet) is het maar de vraag of we de norm dan wél halen.

Ik vraag me weleens af of de cijfers waarmee de WUR onze overheid van informatie voorziet wel kloppen

Een aantal maatregelen zijn gebaseerd op cijfers uit wetenschappelijk onderzoek van Wageningen University (WUR). Ik vraag me weleens af of de cijfers waarmee de WUR onze overheid van informatie voorziet wel kloppen. Deels zijn ze het resultaat van rekenmodellen waar aannames aan ten grondslag liggen. Als die aannames niet kloppen, dan kan dat model daar wel mee rekenen, maar dan klopt de uitkomst niet.

De WUR is ooit door mensen bedacht en is een universiteit van naam en faam. Maar als er op basis van onjuiste aannames verkeerde conclusies getrokken worden en er daardoor op een gegeven moment geen primaire sector meer is, dan is de basis onder de WUR ook weg. Door mensen bedacht, betekent ook dat mensen het kunnen veranderen, maar dan moet je ook mens zijn om dat te doen. Onafhankelijk onderzoek moet ook daadwerkelijk onafhankelijk zijn.

Spelregels voor alle telers hetzelfde

Ik vraag mij dan ook af, waarom krijgen de Belgen in Brussel sommige maatregelen die wel werken wél geregeld en wij niet? En als wij of andere landen bepaalde doelen niet halen, dan zouden binnen de EU de spelregels om die doelen te halen voor alle telers toch in ieder geval hetzelfde moeten zijn?

Een voorbeeld is de Limburgse Pepinusbeek. Dat is de zwaarst vervuilde beek in Nederland. Daar zit geen pyriet in de bodem, de stof die historische bemesting afbreekt. Als je uit een bron beregent, geef je daar 10 à 20 kilo stikstof per keer. Dan kun je niets met generieke maatregelen, want we weten te veel niet en op dat beetje wat we wel weten beleid maken, is levensgevaarlijk. Als Nederlandse teler krijg je hier te maken met vervuild water waar je niet verantwoordelijk voor bent. Bovendien, in Duitsland en België meten ze op een andere manier dan in Nederland. Dan denk ik, hoezo gelijke spelregels voor alle telers binnen de EU?

Share this

Afbeelding
John Stemkens

bestuurder bij LTO Nederland Vakgroep Akkerbouw/Vollegrond

Gerelateerde artikelen

Beheer
WP Admin