Lotgenotengroep voor tuinders

Dat was de vraag die ik kreeg door de telefoon. Ze waren geïnteresseerd in een lotgenotengroep.

Ik vroeg wat door en hoorde dat ze hun bedrijf in oktober 2014 hadden verkocht. Ik  stelde voor dat ik een avond langs zou komen zodat ze het hele verhaal eens konden vertellen.

Het bleef buiten al langer licht en het adres was snel gevonden. Ik belde aan en hun zoon van 13 jaar deed open. Ik informeerde of ik bij de afgesproken familie was en ik mocht in de gezellig ingerichte woonkamer plaats nemen. Zijn  vader was nog niet thuis en zijn moeder ging koffie zetten. Nieuwsgierig keek hij me aan en vroeg wat ik nou eigenlijk kwam doen.  Ik vertelde dat ik hetzelfde had meegemaakt waar zijn ouders nu inzaten en dat we daarover gingen praten. Hij leek het te begrijpen en vertelde dat hij het moeilijk vond om te verhuizen. Kort geleden was de’ Westlander’ van zijn broer verkocht. Hij begreep wel dat daar geen plek voor was als ze in het dorp gingen wonen. Zijn vader had nu werk, maar de eerste maand na de verkoop van de tuin niet. Toen kwam hij hem elke dag uit school halen. Dat vond hij wel leuk die extra aandacht. De koffie werd binnengebracht en de jongen ging naar boven.

Instanties

Het stel nam plaats en vertelde over alle verwikkelingen waarin ze verzeilt waren geraakt. Ze hadden nooit gedacht dat ze het bedrijf en woning zouden moeten verlaten . Hij vond het moeilijk om zijn 5 kinderen en vrouw te belasten met de afwikkeling en de gevolgen van het stoppen.  Het contact met de woningbouwvereniging verliep bureaucratisch en traag. Dat was wel anders toen hij nog over een eigen onderneming  beschikte. Dan regelde je de zaken. Nu waren ze afhankelijk van andere instanties. W aar zouden zij en hun  kinderen kunnen gaan wonen? Een huis in een wijk in Zoetermeer hadden ze afgeslagen. Liever iets op het dorp. De onzekerheid en de afhankelijkheid was lastig om mee om te gaan.  Zo’n vraag zouden ze graag is met lotgenoten willen delen, hoe gaan zij hiermee om?

Folders en start

Aan het eind van de avond gaf ik hun enkele folders over gedwongen stoppende ondernemers en de stichting ‘zorg om boer en tuinder’ en ik beloofde  dat we proberen een groep te vormen.  Als we 6 stellen hebben kunnen we van start. U leest er binnenkort meer over.