Liever eigenwijs

‘Leren van die dekselse biologen? Iets opsteken van die vermaledijde gangbaren? Kom op zeg, we zijn zelf mans genoeg.’

Op basis van een uitgebreide literatuurstudie komen onderzoekers van de universiteiten van Oxford en Cambridge tot de slotsom dat biologische land- en tuinbouw in Europa milieuvriendelijker is per eenheid landbouwgrond. Maar de gangbare sector wint het per eenheid product. Het brengt de onderzoekers tot een oproep voor het verzoenen van de beste technieken uit beide systemen.

Het sterke punt van de biologische landbouw is een hoger organisch stofgehalte, dat zorgt voor een meer vruchtbare bodem in biolandbouwsystemen. Bovendien gaat, berekend over heel Europa, op een perceel dat biologisch bewerkt wordt, minder stikstof en ammoniak verloren naar het water en de lucht.

Anders draait het uit wanneer de milieu-impact uitgedrukt wordt per eenheid product. Door haar hogere productiviteit heeft gangbare landbouw in dat geval een streepje voor. Het totale energiegebruik van de gangbare land- en tuinbouw ligt wel nog steeds hoger, maar betere scores zijn er wel voor landgebruik, vermesting en verzuring per eenheid product. Zo staat te lezen in het artikel ‘Does organic farming reduce environmental impacts? A meta-analysis of European research’ in Journal of Environmental Management.

Altijd fijn als onderzoekers van de twee beste universiteiten ter wereld bevestigen wat Nederlandse boeren en tuinders allang vermoedden. En dan zullen de telers van groente en fruit onder glas, die los van de ondergrond telen, nog willen aantekenen dat de genoemde nadelen van gangbaar in hun geval misschien wel helemaal niet spelen.

Op basis van die bestaande kennis hebben de biologen en de gangbaren al veel van elkaar geleerd. Het is niet voor niets dat Nederlandse biologische tuinders de hoogste productiviteit halen per vierkante meter. Daarmee zijn ze ontegenzeggelijk aangehaakt bij de goede Nederlandse traditie, die is ontstaan in een tijd dat biologisch en gangbaar als zodanig nog niet bestonden. Maar we hebben met zijn allen ook geleerd dat beide partijen ook graag de verschillen koesteren. Want waar blijft anders het verschil dat biologische producenten nu op de markt willen benadrukken?

De discussie op het hoogste beleidsniveau vernauwt zich vooral tot de vraag of we het goed willen doen voor het milieu of voor het bestrijden van honger. Alsof die twee doelstellingen niet kunnen samengaan. Voor beide systemen geldt dat wereldwijd de opbrengst per hectare omhoog zal moeten, willen de oogsten gelijke tred houden met de verwachte groei van de wereldbevolking. Beide systemen zijn mans genoeg om daar hun eigen oplossingen voor te vinden. En mans genoeg om die oplossingen te zoeken op de meest onverwachte plekken. Zelfs bij die dekselse biologen of die vermaledijde gangbaren.

Wat denkt u van deze stelling? Laat uw reactie hieronder achter en stem op de poll rechtsbeneden op onze homepage.